تأثیر مداخلات چندوجهی روانشناختی با و بدون بیوفیدبک بر نمرات آزمون Y تعادل و پرش HOP ورزشکاران حرفه‌ای دارای آسیب ACL زانو

Abstract

زمینه و هدف: آسیب رباط صلیبی قدامی یکی از شایع‌ترین و چالش‌برانگیزترین آسیب‌ها در ورزشکاران حرفه‌ای است که علاوه بر پیامدهای جسمی، عوارض روانشناختی را به همراه دارد. لذا هدف از این تحقیق تأثیر مداخلات چندوجهی روانشناختی با و بدون بیوفیدبک بر نمرات آزمون Y تعادل و پرش HOP ورزشکاران حرفه‌ای دارای آسیب ACL زانو بود. روش کار: برای انجام این مطالعه، 60 ورزشکار حرفه‌ای مبتلا به آسیب ACL زانو که در دوره بهبودی پس از جراحی بودند، به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. این افراد به‌صورت تصادفی، با استفاده از جدول اعداد تصادفی، به پنج گروه تقسیم شدند: گروه ترکیب بیوفیدبک و مداخلات چندوجهی اول، گروه ترکیب بیوفیدبک و مداخلات چندوجهی دوم، گروه مداخلات چندوجهی اول، گروه مداخلات چندوجهی دوم و گروه کنترل. گروه‌های آزمایشی به مدت دوازده جلسه آموزش و تمرین دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله خاصی نداشت. برای ارزیابی، آزمون Y تعادل و آزمون پرش HOP توسط تمامی گروه‌ها، یک روز قبل و یک روز پس از اتمام پروتکل دوازده‌جلسه‌ای، انجام شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی همبسته برای مقایسه درون‌گروهی و آزمون تحلیل کوواریانس برای مقایسه بین‌گروه‌ها صورت گرفت. همچنین، از آزمون تعقیبی بونفرنی برای تعیین دقیق محل تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. تمامی تحلیل‌های آماری با نرم‌افزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج این تحقیق حاکی از این بود که همه مداخلات موجب بهبود نمرات آزمونY تعادل و آزمون پرشHOP شد. ترکیب بیوفیدبک با مداخلات چند وجهی روانشناختی موجب بهبود بیشتری در نمرات آزمونY تعادل و آزمون پرشHOP نسبت به گروه‌های مداخلات چند وجهی روانشناختی بدون بیوفیدبک شد. نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که ترکیب مداخلات روانشناختی با بیوفیدبک یک رویکرد جامع و مؤثر برای بازتوانی ورزشکاران آسیب‌دیده است که هم به بهبود عوامل روانی مانند کاهش اضطراب و تقویت انگیزه کمک می‌کند و هم به ارتقاء عملکرد جسمی، از جمله تعادل و قدرت عملکردی عضلات، منجر می‌شود.