بررسی اعتبار و ساختار عاملی نسخه فارسی مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی (GAAIS)

Abstract

زمینه و هدف: در ایران به دلیل عدم وجود پرسشنامه‌ها و ابزارهای مناسب و به روز جهت پژوهش در حوزه هوش مصنوعی، پژوهش‌های اندکی در این حوزه انجام‌شده است و در این مورد خلأ دانش وجود دارد، بنابراین تهیه نسخه فارسی پرسشنامه نگرش کلی به هوش مصنوعی ضروری به نظر می‌رسید. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اعتبار و روایی نسخه فارسی مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی بود. روش ­کار: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویانی هستند که در سال 1401-1402 در دانشگاه شهرکرد در حال تحصیل بودند. نمونه شامل 200 دانشجو شامل (5/48 درصد زن و 5/51 درصد مرد) به روش نمونه‌گیری در دسترس و با استفاده از لینک الکترونیک بود به این ترتیب که نسخه فارسی مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی به لینک الکترونیک تبدیل شد و توسط گروه نمونه تکمیل گردید. جهت تجزیه تحلیل داده‌ها در سطح توصیفی شامل میانگین و درصد فراوانی پاسخ‌گویان و پایایی بازآزمایی از نرم‌افزار spss و در سطح استنباطی برای بررسی پایایی و روایی مقیاس از نرم‌افزار smart pls نسخه چهارم استفاده شد. یافته ­ها: یافته‌ها نشان داد که شاخص­های برازندگی در حد قابل قبول قرار داشتند. نتایج همچنین نشان داد مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی از روایی افتراقی و روایی همگرا در مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی مناسب است. یافته­ها در بررسی پایایی به روش ترکیبی و بازآزمایی پایایی سازه‌ها برای مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی تأیید شد، و در کل آزمون از پایایی مناسبی برخوردار است. همچنین مقدار تناسب پیش‌بین برای سازه‌ها بیشتر از (35/0) است که نشان‌دهنده این است که مدل از تناسب پیش‌بین مناسبی برخوردار است. نتیجه­ گیری: نتیجه ­گیری می­شود که مقیاس نگرش کلی به هوش مصنوعی بر روی نمونه ایرانی از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است و بر روی این نمونه برازش قابل‌ قبول دارد.