تاثیر کفی طبی و استراتژی های گیت بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن و شدت بصری درد در افراد مبتلا به خار پاشنه

Abstract

مقدمه: هدف از این تحقیق تاثیر کفی طبی و استراتژی های گیت بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن در افراد مبتلا به خار پاشنه می باشد. روش ها: ﺗﻌﺪاد 15 ﺑﯿﻤﺎر مبتلا به خار پاشنه و 15 ﻓﺮد ﺳﺎﻟﻢ به صورت دردسترس ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻗﺪ، وزن و ﺳﻦ ﻣﺸﺎﺑﻪ در ایﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ. از سیستم تحلیل حرکتی وایکان شامل 6 دوربین‌ پرسرعت با فرکانس نمونه برداری 100 هرتز برای ارزیابی پارامترهای فضایی-زمانی و مکانی راه رفتن استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری طرح مختلط در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید یافته ها: گیت پنجه به داخل سبب کاهش پارامترهای آهنگ گامبرداری، فوت آف پای موافق، طول قدم، زمان قدم، زمان گام، عرض قدم و سرعت راه رفتن، ولیکن گیت پنجه به خارج سبب افزایش فوت آف پای موافق در هر دو گروه می گردد. در گروه مبتلا به خار پاشنه کفی های طبی سیلیکونی و کاپ پاشنه سبب افزایش آهنگ گامبرداری، طول گام، سرعت راه رفتن ولیکن کاهش درصد حمایت دوگانه، زمان گام و شدت بصری درد در مقایسه با با استراتژی های گیتی می گردند، کفی طبی سیلیکونی سبب افزایش طول قدم (در مقایسه با راه رفتن عادی و پنجه به داخل)، کاهش زمان قدم (در مقایسه با راه رفتن عادی و کاپ پاشنه و گیت پنجه به خارج) و کاهش درصد حمایت تک گانه (در مقایسه با عادی و پنجه به خارج) می گردد. در افراد مبتلا به خار پاشنه گیت پنجه به خارج سبب افزایش درصد حمایت دوگانه، افزایش فوت آف پای مخالف و گیت پنجه به داخل سبب کاهش درصد حمایت دوگانه، درصد حمایت تک گانه می گردد نتیجه گیری: راه رفتن با کفی طبی سیلیکونی و کاپ پاشنه مداخله هایی بهینه در بهبود و ارتقاء پارامترهای فضایی- مکانی راه رفتن می باشند. کفی طبی سیلیکونی بهینه ترین مداخله و گیت پنجه به داخل یک ریسک فاکتور احتمالی برای افراد مبتلا به خار پاشنه می باشد.