مطالعه سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموزیس انسانی در افراد مونث شهر اردبیل، در سال 1399-1398

Abstract

زمینه و هدف: توکسوپلاسموز بیماری‌ است که به وسیله تک یاخته داخل سلولی اجباری به نام توکسوپلاسما گوندی ایجاد میشود. مصرف گوشت خام یا نیم پز آلوده به کیست نسجی و مصرف اووسیست انگل راه‌های اصلی انتقال انگل به انسان محسوب می‌شوند. شدید ترین عوارض بیماری توکسوپلاسموز در افراد با سیستم ایمنی ناکارآمد و همچنین عوارض زمان بارداری می باشد. از آنجا که آگاهی از میزان شیوع این عفونت در گروه های جمعیتی و مناطق جغرافیایی مختلف و عوامل خطر دخیل در آن از عمده ترین شاخص‌هایی است که براساس آن می توان خطر بروز عفونت در هر جامعه ای را برآورد نمود این مطالعه با هدف آگاهی از میزان شیوع سرمی آنتی بادی ضد توکسوپلاسما و برخی از عوامل خطر مرتبط با آن در افراد مونث در شهر اردبیل انجام شد. روش کار: 349 نفر از جمعیت مونث اردبیل بر اساس پرونده های موجود در مراکز بهداشتی درمانی به طور تصادفی انتخاب شدند. این تعداد در گروه های سنی ده ساله از 69-1 ساله تقسیم شدند. از این افراد دعوت به عمل آمد و در صورت موافقت در مطالعه وارد شدند. از مراجعین ضمن تکمیل پرسشنامه طرح، نمونه خون اخذ گردید و سرم نمونه ها جدا شد. نمونه های سرم با استفاده از کیت الایزا برای تشخیص آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسما مورد آزمایش قرار گرفتند. یافته ها: میزان شیوع آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسما در ساکنان یک تا 69 ساله‌ی مونث اردبیل 45 درصد به‌دست آمد. میزان شیوع با افزایش سن نسبت مستقیم داشت. افزایش میزان تحصیلات افراد با میزان ابتلا رابطه معکوس داشت. در افرادی که تماس با گربه داشتند، میزان شیوع علیرغم افزایش معنی دار نبود. میزان شیوع با افزایش BMI ارتباط مستقیم و معنی دار داشت. نتیجه گیری: شیوع سرمی آنتی بادی ضد توکسوپلاسموز انسانی در افراد مونث در اردبیل، معادل 45 درصد و به نسبت جهانی بالا میباشد. 75-70 درصد افراد در سنین ازدواج سرم منفی بوده و در معرض ابتلا به توکسوپلاسموز حاد در زمان بارداری هستند که نیاز به سیاستهای پیشگیرانه بهداشتی مناسب را ایجاب میکند.