ردیابی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سودوموناس آئروژینوزا: یک پایش چهارساله در بیمارستان‌های شهر اردبیل

Abstract

زمینه و هدف: پاتوژن گرم منفی سودوموناس آئروژینوزا یکی از علل شایع عفونت‌های بیمارستانی است. این باکتری به طور مداوم مقاومت در برابر داروهای ضدمیکروبی رایج را افزایش داده و مشکلات زیادی را برای درمان بالینی ایجاد می‌کند. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات مقاومت آنتی ‌بیوتیکی سودوموناس آئروژینوزا در طی سال‌های 1398 تا 1402 در بیمارستان‌های شهر اردبیل انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از 200 ایزوله بالینی سودوموناس آئروژینوزا استفاده شد. ایزوله‌ها از نمونه‌های ادرار، تنفسی، زخم، خون، و مایع مغزی نخاعی بیمارانی که در فاصله خرداد 1398 تا اردیبهشت 1402 به بیمارستان‌های اردبیل مراجعه کرده ‌بودند به‌ دست آمدند. بررسی حساسیت/ مقاومت دارویی ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا نسبت به آنتی‌بیوتیک‌‌های پیپراسیلین، پیپراسیلین/تازوباکتام، سفتازیدیم، سفپیم، آزترئونام، ایمی‌پنم، مروپنم، آمیکاسین، توبرامایسین، نتیل مایسین، سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، نورفلوکساسین، و لووفلوکساسین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و کلیستین با استفاده از روش آگار دایلوشن انجام‌ شد. یافته ­ها: در طی 4 سال، مقاومت سودوموناس آئروژینوزا به پیپراسیلین45.5%، پیپراسیلین/تازوباکتام 31%، سفتازیدیم 44%، سفپیم 46%، آزترئونام 12%، ایمی‌پنم 67/5 %، مروپنم 52%، آمیکاسین 43%، توبرامایسین 45.5 %، نتیل مایسین39.2%، سیپروفلوکساسین 55.5 %، افلوکساسین 62%، نورفلوکساسین 53.5 %، لووفلوکساسین 55.5 %، و کلیستین 9% بود. قابل ذکر است روند مقاومت دارویی سودوموناس آئروژینوزا به تمام آنتی‌‌بیوتیک‌های تست شده در سال اول و دوم افزایشی، سال سوم کاهشی و مجددا در سال چهارم نسبتا شدید افزایشی بوده است. در طی این سال‌ها، روند ظهور سویه‌های MDR سودوموناس آئروژینوزا نیز افزایشی بود. نتیجه ­گیری: مطالعه حاضر نشان داد که روند کلی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در بین سویه‌های سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از بیماران در اردبیل رو به افزایش است.