ساخت و بررسی سمیت نانوذرات اکسید نقره بر روی فیبروبلاست‌های لثه‌ای انسانی

Abstract

سابقه و هدف: نانوذرات اکسید نقره دارای فعالیت بسیار زیاد در برابر طیف گسترده‌ای از میکروب‌ها و انگل‌ها هستند و نیز سمیت پایین‌تری برای سلول‌های انسان نسبت به سایر فلزات سنگین زیست کش دارند. هدف از این مطالعه تعیین اثرات سایتوتوکسیسیته نانوذرات اکسید نقره بر روی فیبروبلاست‌های لثه‌ای می‌باشد. مواد و روش­‌ها: این مطالعه تجربی در شرایط آزمایشگاهی بر روی تعداد 15 نمونه در 4 گروه با غلظت‌های 10، 20، 30 و 40 µg/ml در زمان‌های 2، 24، 48 و 72 ساعت انجام شد. برای تعیین خصوصیات نانوذرات اکسید نقره از پراکندگی نور دینامیکی (DLS) و میکروﺳﮑﻮپ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯽ روﺑﺸﯽ (SEM)، همچنین جهت سمیت نانوذرات اکسید نقره از روش MTT استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج، در 2 ساعت مجاورت با نانوذرات اکسید نقره، تفاوت میانگین بین گروه کنترل (0/01±0/19) با گروه غلظت 40 (0/01±0/17) و گروه غلظت 10 (0/01±0/19) با گروه غلظت 40 (0/01±0/17) از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001>p). در 48 ساعت مجاورت، تفاوت میانگین OD بین کنترل با غلظت‌های 40 (0/01±0/25) و 30 (0/01±0/25) از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001>p). همچنین در 72 ساعت، تفاوت میانگین OD بین کنترل با غلظت‌های 40 (0/01±0/30) و 30 (0/01±0/31) از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001>p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بالاترین میزان viability مربوط به غلظت 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر و در زمان 2 ساعت است. لذا این غلظت از نانوذرات اکسید نقره سازگاری زیستی قابل قبولی دارد.