اثرات لیراگلوتاید روی شاخص‌های بیوشیمیایی پلاسما و بافت بیضه با القاء دیابت و چاقی در موش

Abstract

زمینه و هدف: چاقی و دیابت از شایع‌ترین اختلالات متابولیکی هستند و هردو اثرات منفی بر سیستم بدن از جمله دستگاه تولیدمثلی می‌گذارند، از طرفی درمان داروئی آن‌ها باعث اختلال در باروری می­شوند. از جمله داروهای کاندید برای درمان این بیماری‌ها لیراگلوتاید است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر داروی لیراگلوتاید روی بافت بیضه و فراسنجه­های خونی به‌ویژه پروتئین واکنشیC (شاخص التهاب) انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش نر سوری به 5 گروه با 8 تکرار تقسیم شدند که شامل گروه­های شاهد، چاق، گروه چاق دریافت کننده لیراگلوتاید mg/kg2/1، گروه دیابتی و گروه دیابتی دریافت کننده لیراگلوتاید با دوز 2/1 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن بدن بودند. لیراگلوتاید به‌صورت روزانه و زیر جلدی تزریق گردید. پس از شش هفته مطالعه حیوانات بیهوش و نمونه سرم تهیه و مقاطع بافت بیضه تهیه شدند. مقاطع بافتی براساس روش­های رایج تهیه گردید. یافته‌ها: لیراگلوتاید قطر لوله­های اسپرم‌ساز را در گروه­های چاق و دیابتی افزایش داد (01/0>P). دیابت و چاقی ضخامت لایه اپیتلیوم لوله­های اسپرم‌ساز را کاهش دادند (01/0>P). پروتئین­ واکنشی C در گروه­های دیابتی و چاق که به آن‌ها لیراگلوتاید تزریق شد کاهش یافت (01/0>P). نتیجه‌گیری: لیراگلوتاید می‌تواند سبب بهبود سیستم تولید‌مثلی جنس نر (بافت بیضه) و کاهش التهابات مزمن در زمان چاقی و دیابت شود.