نمایش مختصر رکورد

ارزیابی فعالیت عضلات در زمان استفاده از بازوی کمکی غیرفعال

dc.contributor.authorواحدی, عبداللهfa_IR
dc.contributor.authorدیانت, ایمانfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T23:05:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T23:05:08Z
dc.date.available1403-12-20T23:05:08Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T23:05:08Z
dc.date.issued2024-04-01en_US
dc.date.issued1403-01-13fa_IR
dc.identifier.citationواحدی, عبدالله, دیانت, ایمان. (1403). ارزیابی فعالیت عضلات در زمان استفاده از بازوی کمکی غیرفعال. مجله ارگونومی, 12(1), 52-62. doi: 10.32592/IJE.12.1.52fa_IR
dc.identifier.issn1735-1960
dc.identifier.issn2345-5365
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/IJE.12.1.52
dc.identifier.urihttp://journal.iehfs.ir/article-1-1015-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1132647
dc.description.abstractاهداف: علی‌رغم روند روزافزون خودکارسازی و مکانیزه‌شدن در صنعت، کارگران بسیاری در معرض حجم کار فیزیکی حرکات تکراری و حالت و وضعیت نامتعارف بدن قرار دارند. برای این مشکل، فناوری‌های کمکی راه‎حلی نسبتاً جدید و کاربردی است. مطالعه‌ی حاضر به‎منظور طراحی بازوی کمکی طبق اصول ارگونومی و تأثیر آن بر فعالیت عضلات شانه طراحی و اجرا شد. روش ‌‌‌کار: نمونه‎های مطالعه از میان دانشجویان در حال تحصیل در دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، در سال ۱۴۰۰ بودند. از بین داوطلبان، ۱۲ نفر در مطالعه شرکت کردند که نیمی مؤنث و نیمی مذکر بودند. نمونه‌ی اولیه‌ی یک بازوی کمکی غیرفعال ساخته شد. سپس در یک ایستگاه کار شبیه‌سازی‌شده، با و بدون استفاده از بازوی کمکی، فعالیت الکتریکی عضلات در دو ارتفاع کار و دو وظیفه ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS۲۶ در سطح معناداری ۰/۰۵ استفاده شد. یافته‌ها: تفاوت فعالیت الکتریکی عضلات با استفاده از آزمون تی زوجی در بین گروه کنترل و استفاده از بازوی مکانیکی در چهار حالت مختلف آزمایش (ارتفاع شانه، ارتفاع سر، وظیفه‌ی نگه‌داشتن وزنه، وظیفه‌ی بستن پیچ با پیچ‎گوشتی) ارزیابی شد. بازوی کمکی طراحی‌شده در ارتفاع‎ها و وظایف مربوط به آزمون، میزان فعالیت الکتریکی عضلات را کاهش داد و از بین شش عضله‌ی بررسی‌شده، عضلات تراپزیوس و آنتریور دلتویید بیشترین کاهش را نشان دادند. نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر نشان داده است که استفاده از این بازوی کمکی فعالیت الکتریکی عضلات شانه را کاهش می‌دهد و تأثیرات متفاوتی در وظایف و ارتفاع‌های کار مختلف دارد. به‌طور کلی، این نتایج نشان می‌دهند که استفاده از بازوی کمکی می‌تواند مداخله‌ای مؤثر در کارهای بالای سر باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله ارگونومیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ergonomicsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/IJE.12.1.52
dc.subjectبازوی کمکیfa_IR
dc.subject‎ارگونومیfa_IR
dc.subjectفعالیت الکتریکی عضلاتfa_IR
dc.subjectفناوری کمکیfa_IR
dc.subjectروش‌ها و فن‌آوری‌های نوین در ارگونومی (هوش محاسباتی و ...)fa_IR
dc.titleارزیابی فعالیت عضلات در زمان استفاده از بازوی کمکی غیرفعالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه ارگونومی، دانشکده‌ی بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بهداشت حرفه ای، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue1
dc.citation.spage52
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد