بررسی میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در پاسخگویی به حوادث پرتوی

Abstract

سابقه و هدف: در ایران بهره مندی از فن آوری هسته‌ای در زمینه های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی، گسترش یافته است. با توجه به احتمال صدمات پرتوی، می‌بایست بیمارستان‌ها به عنوان اولین مراکز پاسخگویی به صدمات ناشی از حوادث پرتوی آماده باشند. در این مطالعه میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در پاسخگویی به حوادث پرتوی مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی در سال 1401 در بیمارستان های شهر ساوه انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از ابزار استاندارد جمع آوری شده و میزان آمادگی بیمارستان‌های شهر ساوه در ابعاد فضای فیزیکی، تجهیزات، آموزش پرسنل و هماهنگی‌های درون بخشی وبرون بخشی با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: میزان آمادگی بیمارستانهای مورد پژوهش در گویه فضای فیزیکی، هماهنگی درون بیمارستانی وتعامل با سایر سازمان‌ها در حد قابل قبول، واز نظر تجهیزات مورد نیاز متوسط ارزیابی گردید . میزان آمادگی بیمارستان‌ها در آمادگی وآموزش پرسنل، ضعیف ارزیابی شد. میانگین میزان آمادگی کلی بیمارستان‌های مورد مطالعه قابل قبول می‌باشد. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد میزان آمادگی کلی بیمارستانهای شهر ساوه در پاسخگویی به حوادث پرتوی در سطح قابل قبول است. تربیت نیروی انسانی متخصص همراه با وجود تجهیزات تشخیصی و درمانی مناسب و کافی و همکاری بخش‌های مختلف بیمارستان و سازمان‌های مختلف باید در بستر فضای فیزیکی مناسب و تشکیلات مدیریت بحران اجرا شود . لذا به دلیل اهمیت نقش بیمارستانها در بحرانهای هستهای، اهتمام بیشتر مدیران در جهت آموزش، برنامه ریزی و انجام تمرین و تعامل با سازمانهای مرتبط به منظور افزایش میزان آمادگی در زمان بحران‌های هسته‌ای محتمل، ضروری به نظر می رسد. به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید: Falahati A, Jahangiri K, Hatami H. Preparedness of Saveh Hospitals to Respond to Radiation Accidents. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2024;12(1):1-13. https://doi.org/10.22037/iipm.v11i3.45249