بررسی تاب آوری و استرس درک شده پرستاران بالینی و تکنسین های فوریت های پزشکی شاهرود در همه گیری کووید 19

Abstract

سابقه و هدف: همه گیری کووید 19منجر به گسترش مشکلات روحی و روانی به ویژه در کارکنان بهداشتی شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاب‌آوری، استرس درک شده و عوامل مرتبط با آن در پرستاران بالینی و تکنسین‌های فوریت‌های پزشکی (EMTs) در شرایط همه‌گیری کووید-19 انجام شد. روش کار: در این مطالعه تحلیلی مقطعی، 163پرستار بالینی و 118 EMTs دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در سال 1400 شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی (تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک و آزمون t مستقل) استفاده شد. یافته ­ها: میانگین سنی EMTs 44/6±89/33 سال و پرستاران بالینی 70/8±00/33 سال بود. بین میانگین نمرات تاب آوری (69/0p=) بین دو گروه پرستار و EMTs تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما بین میانگین نمرات استرس درک شده تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0p=). بین نمره کل استرس ادراک شده و سن و سابقه کار همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد، اما بین ساعات کار ماهانه کارکنان و نمره استرس درک شده آنها در هر دو گروه پرستاران و تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی همبستگی معنی داری وجود نداشت. نتیجه ­گیری: با توجه به تأثیر محسوس همه‌گیری کرونا بر سلامت روان و کیفیت کار پرستاران و تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی، لازم است در جهت کاهش استرس و ارتقای تاب‌آوری کارکنان برنامه ریزی شود تا در شرایط رخداد همه گیری ها بتوان از نیروهای مذکور استفاده بهینه نمود. به این مقاله، به صورت زیر استناد کنید: Jahangiri K, Sadeghi M, Sbakian Bandpey B, Tahernejad A, Ghodsi H. Resilience and Perceived Stress of Clinical Nurses and Emergency Medical Technicians of Shahrood in the Covid-19 Epidemic. Irtiqa Imini Pishgiri Masdumiyat .2023;11(3):196-205 https://doi.org/10.22037/iipm.v11i3.45138