نمایش مختصر رکورد

اثر شدت های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم اکسی بر محتوای چربی کبد، سلول های خونی و عملکرد استقامتی رت های نر دارای رژیم غذایی پرچرب

dc.contributor.authorحسینی, سید مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorمحبی, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T22:42:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T22:42:35Z
dc.date.available1403-12-20T22:42:35Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T22:42:35Z
dc.date.issued2024-03-20en_US
dc.date.issued1403-01-01fa_IR
dc.date.submitted2024-04-04en_US
dc.date.submitted1403-01-16fa_IR
dc.identifier.citationحسینی, سید مرتضی, محبی, حمید. (1403). اثر شدت های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم اکسی بر محتوای چربی کبد، سلول های خونی و عملکرد استقامتی رت های نر دارای رژیم غذایی پرچرب. فیزیولوژی ورزشی, 16(61), 65-86. doi: 10.22089/spj.2024.16535.2303fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2024.16535.2303
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_4344.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1130784
dc.description.abstractاهداف: در این مطالعه اثر شدت‌های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم‌اکسی بر محتوای چربی کبد و عملکرد استقامتی رت‌ها مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: 48 رت نر نژاد ویستار با سن تقریبی پنج هفته‌ به‌صورت تصادفی در گروه‌های رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذای پرچرب (HFD)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تداومی با شدت متوسط (HFD-MICT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تداومی با شدت متوسط در شرایط هیپوکسی (HFD-HMICT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تناوبی با شدت بالا (HFD-HIIT)، رژیم غذای پرچرب و تمرین تناوبی با شدت بالا در شرایط هیپوکسی (HFD-HHIIT) قرار گرفتند. پس از تعیین حداکثر سرعت هوازی در شرایط نرم‌اکسی (ارتفاع معادل 50 متر) و هیپوکسی (ارتفاع معادل 3000 متر) تمرینات به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته اجرا شدند. نتایج: وزن، محتوای چربی کبد و تعداد لکوسیت‌ها در گروه HFD نسبت به‌تمامی گروه‌ها بالاتر و عملکرد استقامتی پایین‌تر بود (05/0>p). کمترین میزان افزایش وزن و محتوای چربی و بالاترین عملکرد استقامتی در گروه‌های HIIT بود (05/0>p). عملکرد استقامتی در گروه‌های MICT نسبت به گروه-های HIIT کمتر بود. افزایش عملکرد هوازی در گروه‌های هیپوکسی مستقل از تغییرات RBC و HGB بود. MICT در هیپوکسی در مقایسه با نرم‌اکسی مزایای بیشتری را در کاهش محتوای چربی کبد به همراه نداشت. نتیجه‌گیری: افزایش عملکرد استقامتی در گروه HFD-HHIIT مستقل از تغییرات فاکتورهای خونی مرتبط با ظرفیت انتقال اکسیژن بود. احتمالاً مداخله این تحقیق به دلیل قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض هیپوکسی تحریک کافی برای تغییرات خونی را القا نمی‌کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2024.16535.2303
dc.subjectکبد چرب غیر الکلیfa_IR
dc.subjectهیپوکسیfa_IR
dc.subjectتمرینfa_IR
dc.subjectرژیم غذاییfa_IR
dc.subjectپرچربfa_IR
dc.subjectسلول های خونfa_IR
dc.subjectفعالیت بدنی و سلامتfa_IR
dc.titleاثر شدت های مختلف تمرین در شرایط هیپوکسی و نرم اکسی بر محتوای چربی کبد، سلول های خونی و عملکرد استقامتی رت های نر دارای رژیم غذایی پرچربfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه گیلانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue61
dc.citation.spage65
dc.citation.epage86
nlai.contributor.orcid0009-0006-0024-2052


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد