تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن Sca-1 در قلب موش‌های صحرایی نر

Abstract

اهداف: هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب به طور عمده به واسطه کاردیومیوسیت‌هایی است که از پیش وجود داشته‌اند. اما شواهد رو به رشدی نشان می‌دهند فعالیت ورزشی سلول‌های بنیادی قلب را نیز فعال می‌کند. Sca-1 یکی از سلول‌های بنیادی قلبی است هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته فعالیت ورزشی هوازی بر بیان Sca-1 در هایپرتروفی قلبی موش‌‌های صحرایی نر نژاد ویستار است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی، 16 سر موش‌ صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در دو گروه ۸ تایی کنترل و تمرین استقامتی تقسیم بندی شدند. گروه‌ تمرین به مدت ۸ هفته و ۵ روز در هفته تمرین شامل ۵۰ دقیقه دویدن بر تردمیل با شدت ۶۵ تا ۷۰ درصد Vo2 max را به طور مداوم انجام دادند.گروه کنترل در این مدت هیچ گونه تمرینی نداشت. در نهایت ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی موشهای صحرایی تشریح شدند. نسبت وزن قلب به وزن بدن و ضخامت دیواره بطن چپ به منظور بررسی هایپرتروفی قلب موشهای صحرایی اندازه‌گیری شد. میزان بیان ژن‌ Sca-1 قلب نیز با روش Real-time PCR اندازه‌گیری شد. در پایان، داده‌های جمع آوری شده توسط آزمون آماری t مستقل در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ ارزیابی شدند. یافته‌ها: نسبت وزن قلب به وزن بدن و‌ ضخامت دیواره بطن چپ در گروه‌ تمرین استقامتی به طور معنی‌داری از گروه کنترل بیشتر بود. همچنین مقادیر Sca-1 در گروه تمرین استقامتی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: به نظر می-رسد فعالیت ورزشی هوازی می‌تواند با تنظیم افزایشی بیان Sca-1 اثرات برجسته‌ای بر هایپرتروفی قلب داشته باشد.