نمایش مختصر رکورد

بررسی خستگی غیرموضعی در شرایط عملکردی و تاثیر آن بر تغییرات نیرو و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف زانو در فوتبالیست های مرد حرفه ای

dc.contributor.authorحسین زاده, زینبfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.contributor.authorشهربانیان, شهنازfa_IR
dc.contributor.authorمصلی نژاد, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T22:42:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T22:42:28Z
dc.date.available1403-12-20T22:42:28Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T22:42:28Z
dc.date.issued2023-12-22en_US
dc.date.issued1402-10-01fa_IR
dc.date.submitted2021-12-27en_US
dc.date.submitted1400-10-06fa_IR
dc.identifier.citationحسین زاده, زینب, قراخانلو, رضا, شهربانیان, شهناز, مصلی نژاد, زهرا. (1402). بررسی خستگی غیرموضعی در شرایط عملکردی و تاثیر آن بر تغییرات نیرو و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف زانو در فوتبالیست های مرد حرفه ای. فیزیولوژی ورزشی, 15(60), 17-34. doi: 10.22089/spj.2022.12005.2173fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2022.12005.2173
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_2932.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1130775
dc.description.abstractهدف: بررسی تاثیر خستگی غیرموضعی در شرایط عملکردی ، بر تغییرات نیرو و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف زانو در فوتبالیست های حرفه ای مواد و روش ها: 10 فوتبالیست حرفه ای مرد سالم ( سن 1/91 ± 28/6 سال )، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. بعد ازتعیین پای غالب آزمودنی ها، یک تکرار بیشینه (1RM)هردو پا محاسبه شده و سپس، 1RM ، زمان شروع فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی (VMO/VL) در هنگام پرش و نسبت فعالیت الکتریکی VMO/VL ، در لحظه برخورد با زمین به صورت تک پا، قبل و بعد از پروتکل خستگی با پای غالب(3 ست 3 دقیقه ای خم و بازکردن زانو با 25 درصد 1RM و بلافاصله بعد از ست سوم، پرش تک پا به مدت 2 دقیقه با حداکثر تلاش ممکن)، در هر دوپا مقایسه شد و از آزمون t وابسته یا آزمون ناپارامتریک معادل (ویلکاکسون) برای بررسی تغییرات استفاده گردید.یافته ها: بعد از پروتکل خستگی، 1RM هردو پا به صورت معنی داری کاهش یافت(P=0.00)، در حالی که نسبت زمان شروع فعالیت الکتریکی VMO/VL ، در هردو پا تغییر معناداری نداشت (P=0.26 و P=0.49) و نسبت فعالیت الکتریکی عضله VMO/VL در لحظه تماس با زمین، در پای غالب(تمرین کرده) به صورت معناداری کاهش پیدا کرد (P=0.005)، اما در پای مقابل تغییر معناداری نکرد (p=0.22).نتیجه گیری: خستگی عضلانی غیرموضعی در شرایط عملکردی و پویا باعث کاهش 1RM در پای غیرغالب شد در حالی که مداخله ای در نسبت زمان شروع فعالیت و نسبت فعالیت الکتریکی عضلات اطراف زانو ندارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2022.12005.2173
dc.subjectخستگی غیرموضعیfa_IR
dc.subjectخستگی غیرموضعی عملکردیfa_IR
dc.subjectالکترومیوگرافی عضلات زانوfa_IR
dc.subjectنسبت فعالیت الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی مایل به عضله پهن خارجیfa_IR
dc.titleبررسی خستگی غیرموضعی در شرایط عملکردی و تاثیر آن بر تغییرات نیرو و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف زانو در فوتبالیست های مرد حرفه ایfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیوتراپی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue60
dc.citation.spage17
dc.citation.epage34
nlai.contributor.orcid0000-0003-0462-4163
nlai.contributor.orcid0000000154905444


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد