تأثیر بازیهای زمین کوچک بر خلاقیت فردی و تیمی فوتبالیستهای جوان
(ندگان)پدیدآور
اقدسی, محمد تقیبهزادنیا, بهزادمهدی درویش الدریساوی, حیدر
نوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف این مطالعه مقایسه نقش بازیهای زمین کوچک و شیوه آموزش سنتی بر خلاقیت فردی و تیمی فوتبالیستهای مبتدی 12-11 سال بود. برای انجام این مطالعه 30 فراگیر به روش در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه آموزش به روش سنتی و بازیهای زمین کوچک تقسیم شدند. پس از پیشآزمون آزمودنیها به مدت 16 هفته و هر هفته 4 جلسه یکساعته توسط مربیان مختص خود مهارتهای فوتبال را در زمین 7 Ï 7 تمرین کردند. درنهایت پسآزمون مطابق با پیشآزمون ارزیابی شد. نتایج مطالعه در بخش توصیفی نشان داد اعمال مناسب، اعمال خلاق و اورجینال در گروه بازیهای زمین کوچک در مقایسه با گروه سنتی رشد بیشتری داشته است. در این راستا اعمال نامناسب کاهش بیشتری نشان داده است. در بخش آزمونهای استنباطی نتایج نشان داد اثر آزمون و آزمون*گروه برای اعمال مناسب معنادار است و اثر آزمون برای اعمال کل نیز نتیجه مشابه را نشان داد. میتوان گفت بازیهای زمین کوچک با قراردادن بازیکن در یک محیط کوچک باعث میشود تا فراگیر موقعیت بیشتری برای اجرا و زمان کمتری برای تصمیمگیری داشته باشد که این موضوع منجر به بهبود خلاقیت در ورزشهای تیمی مانند فوتبال میشود.
کلید واژگان
خلاقیت فردیخلاقیت تیمی
بازیهای زمین کوچک
روش آموزش سنتی
فوتبال
رفتار حرکتی
شماره نشریه
28تاریخ نشر
2024-12-011403-09-11
ناشر
دانشگاه خوارزمی تهرانسازمان پدید آورنده
استاد رفتار حرکتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.استادیار رفتار حرکتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
دانشجوی دکتری رفتار حرکتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
شاپا
2252-07162716-9855



