نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصالح پور, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorسرلک, علیfa_IR
dc.contributor.authorصمدی, هادیfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T22:21:07Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T22:21:07Z
dc.date.available1403-12-20T22:21:07Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T22:21:07Z
dc.date.issued2023-12-01en_US
dc.date.issued1402-09-10fa_IR
dc.identifier.citationصالح پور, مجتبی, سرلک, علی, صمدی, هادی. (1402). تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان GPX4 و MDA در عضله نعلی رت‌های نر سالمند نژاد ویستار. نشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوری, 21(26), 89-102. doi: 10.61186/jsmt.21.26.89fa_IR
dc.identifier.issn2252-0708
dc.identifier.issn2588-3925
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/jsmt.21.26.89
dc.identifier.urihttp://jsmt.khu.ac.ir/article-1-584-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1128994
dc.description.abstractافزایش آهن در اثر افزایش سن در روند فروپتوزیس تأثیر دارد و محصول نهایی پراکسیداسیون لیپیدی، MDA است و GPX4 تنظیم‌کننده مرکزی و البته منفی فروپتوز است. فعالیت‌های ورزشی می‌تواند با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی این مسیر سالمندی را تعدیل کند؛ بنابراین هدف از انجام پژوهش، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان GPX4 و MDA در عضله نعلی موش‌های صحرایی نر سالمند بود. این مطالعه از نوع تجربی است. 20 سر موش صحرایی نرسالمند (با میانگین سنی 20 ماهه و میانگین وزنی 373 گرم) به دو گروه 10 تایی تقسیم شد: گروه تمرین، گروه کنترل. تمرین به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته با تردمیل ویژه جوندگان به‌طور فزاینده انجام شد. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی موش‌ها طی جراحی برداشته شد و میزان GPX4 به روش بیان ژن و میزان MDA به روش الایزا اندازه‌گیری شد. برای آنالیز داده‌ها، برای سنجش توزیع طبیعی داده‌ها از آزمون شاپیروویلک و برا تعیین همگنی واریانس‌ها از آزمون لوین و برای تعیین تفاوت بین دو گروه از آزمون t مستقل استفاده‌شده و از آزمون دی کوهن برای اندازه‌گیری اندازه اثر استفاده شد و محاسبات آماری توسط نرم‌افزار Prism Graph Pad نسخه هشت انجام شد. اختلاف معنادار در میزان بیان ژن GPX4 در عضله نعلی موش‌های گروه تمرین نسبت به موش‌های گروه کنترل مشاهده نشد 4079/0(p= ولی میزان MDA در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت (0028/0p=). بنا بر یافته‌های تحقیـق حاضـر، به نظـر می‌رسد اثر تمرین استقامتی در این پژوهش، کاهش فروپتوز را نشان می‌دهد. عدم اختلاف معنادار میزان بیان ژن GPX4 نشان از عدم تأثیر تمرین استقامتی با این شدت بر آن است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه خوارزمی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پژوهش در طب ورزشی و فناوریfa_IR
dc.relation.ispartofResearch in Sport Medicine and Technologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/jsmt.21.26.89
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectرت سالمندfa_IR
dc.subjectفروپتوزfa_IR
dc.subjectGPX4fa_IR
dc.subjectMDAfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان GPX4 و MDA در عضله نعلی رت‌های نر سالمند نژاد ویستارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجاییfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجاییfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجاییfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue26
dc.citation.spage89
dc.citation.epage102
nlai.contributor.orcid0009-0008-7700-0558


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد