تاثیر کنترل داخلی و ساختار مالکیت دولتی بر رابطه مشوق‌های مدیریت و اجتناب از مالیات

Abstract

مشوق‌های مدیریت ابزار مهمی برای کاهش تعارض و به‌عنوان ابزاری برای همگرایی منافع مدیریت و مالکان هستند. این انگیزه می‌تواند هزینه‌های نمایندگی را کاهش دهد. هر چه انگیزه برابری مدیران اجرایی بیشتر باشد، تمایل آن‌ها برای اجتناب از مالیات قوی‌تر است. از طرفی سیستم کنترل داخلی و ساختار مالکیت متفاوت منجر به مدل‌ها و نگرش‌های تجاری مختلف می‌شود که رفتار تصمیم‌گیری مدیران را به‌خصوص متناسب با انگیزه های مدیران در نشان دادن سودآوری شرکت تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر کنترل داخلی و ساختار مالکیت دولتی بر رابطه مشوق‌های مدیریت و اجتناب از مالیات است. اطلاعات موردنیاز این پژوهش برگرفته از صورت‌های مالی 154 شرکت در بازه زمانی 1391-1401 است. پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی؛ و ازنظر ماهیت و محتوا از نوع همبستگی است. برای آزمون وجود رابطه بین متغیرها و معنادار بودن مدل برآورده شده از روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر تحلیل داده‌های تابلویی (پانل دیتا) استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد بین مشوق‌های مدیریت و اجتناب از مالیات رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. همچنین اگرچه کنترل داخلی و مالکیت داخلی خود منجر به کاهش اجتناب از مالیات می‌شوند؛ اما نقش تعدیلگر آنها بر رابطه بین مشوق‌های مدیریت و اجتناب مالیاتی نیز مثبت است. این نتیجه در راستای سازگاری انگیزشی نظریه نمایندگی می‌تواند ناشی از اثرگذاری بیشتر مشوق‌های مدیریت به‌عنوان انگیزه مهم همگرایی منافع میان مدیران و مالکان باشد.