واکاوی نقش ارزش‌افزوده اقتصادی بر نگهداشت وجه نقد و بیش‌سرمایه گذاری در بازار سرمایه ایران

Abstract

ارزش افزوده اقتصادی به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد مالی یک شرکت، نشان‌دهنده توانایی آن در ایجاد ارزش بیشتر از هزینه‌های سرمایه‌گذاری است. در این راستا، شرکت‌هایی که قادر به تولید ارزش افزوده اقتصادی مثبت هستند، معمولاً از توانایی بیشتری در نگهداشت وجه نقد برخوردارند، زیرا این شرکت‌ها می‌توانند منابع مالی خود را به‌طور مؤثرتری مدیریت کنند و از این طریق، نقدینگی لازم برای سرمایه‌گذاری‌های آینده را تأمین نمایند. ادبیات داخلی تا به حال نتوانسته این دو وجه را پیوند دهد؛ بنابراین، این پژوهش به بررسی رابطه‌ی بین ارزیابی ارزش افزوده اقتصادی، ارزش نگهداشت وجه نقد و بیش (کم) سرمایه گذاری در بین شرکت های بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1398 تا 1402 می پردازد. روش انجام پژوهش به صورت همبستگی می باشد و از اطلاعات شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار که از منابع مختلف از جمله نرم افزار رهاورد نوین، سایت بورس و صورت های مالی شرکت ها استخراج شده است. نتایج آزمون ها نشان می دهد که سیاست ارزشگذاری ارزش افزوده اقتصادی باعث کاهش بیش (کم) سرمایه گذاری می‌شود. همچنین ارزش نگهداشت وجه نقد، ارزش گذاری عملکرد ارزش افزوده اقتصادی را افزایش می‌دهد. بر اساس نتایج کسب شده شرکت‌هایی که عملکرد مالی بهتری دارند و ارزش افزوده اقتصادی بالاتری را گزارش می‌کنند، معمولاً جذاب‌تر برای سرمایه‌گذاران هستند. این امر می‌تواند به افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی و داخلی منجر شود و در نتیجه، منابع مالی بیشتری برای پروژه‌های جدید فراهم کند. از طرفی با استفاده از ارزش افزوده اقتصادی، شرکت‌ها می‌توانند ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری‌های خود را بهتر مدیریت کنند. این معیار به آن‌ها کمک می‌کند تا پروژه‌هایی را انتخاب کنند که نه تنها بازده بالایی دارند، بلکه ریسک‌های کمتری نیز به همراه دارند.