اثر آب شیشه بر مشخصات مکانیکی و دوام ملات ژئوپلیمری چند جزئی پوزولانی حاوی الیاف بازالت

Abstract

سیمان یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در دنیا به خصوص کوره ها محسوب می شود. با توجه به آلایندگی تولید سیمان 900 کیلوگرم گاز CO2 به ازای تولید هر تن سیمان بیشتر تحقیقات سال های اخیر جهت جایگزینی سیمان با یک ماده جدید سازگار با محیط زیست بوده است. نتیجه این تحقیقات منجر به معرفی ماده جدیدی تحت عنوان فراک شد. فراک به عنوان ترکیب عمدتا یک ماده چسباننده آهنی است که کربن منفی را به دست می دهد. ساخت این ماده جدید از گرد و غبار آهن همراه با نسبت هایی از پودرسنگ آهک، خاکستر بادی، متاکائولین و اگزالیک اسید تهیه می شود. هدف این پژوهش بررسی دوام و مقاومت ملات های ژئوپلیمری حاوی فراک و الیاف بازالت در حرارت بالا است. لذا، برای این منظور در گام نخست نسبت های مختلفی از سرباره جهت بهینه یابی جایگزین سیمان هیدرولیکی گردید. در گام دوم بهترین نسبت سرباره در گام اول با نسبت های مختلفی از فراک مخلوط می گردد تا بهترین درصد جایگزینی فراک بدست آید و در نهایت با افزودن درصدهای مختلفی از الیاف بازالت به بهینه ترین نمونه های گام دوم نمونه های ملات تهیه شد و در هوای آزاد آزمایشگاه عمل آوری گردید. سپس نمونه­های 28 روزه در درجه حرارت های 200و600 درجه سانتیگراد مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مقاومت ملات ژئوپلیمری حاوی فراک بترتیب افت ناچیز (14%) و افت محسوس (50%) را در دماهای مذکور کسب می کند و نمی تواند مورد مناسبی جهت استفاده در بدنه کوره های گرمایی باشد. نتایج نشان می دهد نمونه های با درصد الیاف کمتر (0.3 % ) مقاومت فشاری بیشتری را در 28روز(53.9 %) کسب کرده اند.