شناسایی سازه‌ای یک شبکه‌ی دولایه با سیستم پیونده‌ی گویسان به کمک روش‌های خروجی-تنها

Abstract

شبکه‌های دولایه‌ی ساخته‌شده با سیستم پیونده‌ی گویسان که دسته‌ی مهمی از سازه‌های فضاکار هستند، ازجمله سازه‌های رایج و پرکاربرد برای اجرای سقف‌ها می‌باشند. شناسایی مشخصات دینامیکی این سازه‌ها برای تکمیل فرآیند پایش سلامت سازه‌ای، به‌روزرسانی مدل اجزای محدود و تشخیص آسیب ضروری است. محدودیت‌های روش شناسایی ورودی-خروجی باعث شده که در سازه‌های مهندسی از روش خروجی-تنها استفاده شود. در این کار، مدل فیزیکی یک شبکه‌ی دولایه در آزمایشگاه ساخته شد. با انجام آزمایش مودال خروجی-تنها و با استفاده از دو روش حوزه‌ی بسامد تجزیه در حوزه‌ی بسامد تعمیم یافته (EFDD) و تجزیه در حوزه‌ی بسامد با برازش منحنی (CFDD) و نیز دو روش حوزه‌ی زمان شناسایی زیرفضای تصادفی با داده‌ی خام (SSI-DD) و شناسایی زیرفضای تصادفی با کوواریانس داده‌ها (SSI-Cov)، پارامترهای مودال این شبکه‌ی دولایه تعیین شدند. برای تحریک شبکه از دو نوع بارگذاری تحریک مستقیم و تحریک غیرمستقیم استفاده شد. به‌منظور بررسی دقت پارامترهای شناسایی‌شده، یک آزمایش مودال ورودی-خروجی نیز بر روی شبکه انجام و نتایج حاصله به عنوان مبنا گزیده شدند. نتایج نشان داده که دقت پارامترهای شناسایی شده با بارگذاری مستقیم بالاتر از نتایج مشابه با بارگذاری غیرمستقیم بوده است. بیشترین اختلاف نتایج بسامد‌های طبیعی شبکه‌ی دولایه با نتایج مبنا مربوط به مود دوم شبکه و برابر 07/2 % بوده است. میانگین خطای نسبی پارامترهای شناسایی شده نشان داده که روش‌های حوزه‌ی زمان، نسبت میرایی را با خطای کمتری تخمین زدند؛ درحالی‌که روش‌های حوزه‌ی بسامد، بسامد‌های طبیعی و شکل‌های مودی را با دقت بالاتری شناسایی نمودند.