نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصدیقی, میثمfa_IR
dc.contributor.authorلطف اللهی یقین, محمد علیfa_IR
dc.contributor.authorنقوی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T21:51:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T21:51:53Z
dc.date.available1403-12-20T21:51:53Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T21:51:53Z
dc.date.issued2024-08-01en_US
dc.date.issued1403-05-11fa_IR
dc.identifier.citationصدیقی, میثم, لطف اللهی یقین, محمد علی, نقوی, محمد. (1403). تاثیرچرخه‌های یخ‌زدن و آب شدن بر چسبندگی بین بتن جدید و قدیم با متغیرهای موثر متفاوت. مهندسی عمران مدرس, 24(3), 133-146. doi: 10.22034.24.3.133fa_IR
dc.identifier.issn2476-6763
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22034.24.3.133
dc.identifier.urihttp://mcej.modares.ac.ir/article-16-71529-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1126723
dc.description.abstractspan style=font-size:12ptspan style=direction:rtlspan style=unicode-bidi:embedspan new= roman= style=font-family: times=span lang=FA style=font-size:10.0ptspan b= style=font-family: zar=اضافه کردن بتن تازه به روی بتن قدیمی یک روش معمول برای تعمیر یا تقویت سازه‌ها می‌باشد. در این تحقیق جهت ارزیابی مقاومت برشی و کششی محل اتصال بتن قدیم و جدید تحت چرخه های متوالی یخ‌زدن و آب شدن از بتن جدید با مقدار سیمان 350،300 و400 کیلوگرم بر مترمکعب و سه نسبت آب به سیمان 0/4، 0/45، 0/5 و مواد حباب ساز با مقادیر 0، 0/1، 0/2، 0/3 و0/4 وزن سیمان مصرفی استفاده شده است. در ادامه 300 چرخه متوالی یخ‌زدن و آب شدن پس از 3 ،7 و 28 روز عمل‌آوری روی نمونه‌ها صورت پذیرفت. دوره‌های یخ‌زدن و آب شدن شامل پائین آوردن دمای نمونه‌ها از 4 درجه سانتیگراد به 18- درجه سانتیگراد و بالا بردن آن از 18- درجه سانتیگراد به 4 درجه سانتیگراد می‌باشدکه این امر به طور متناوب و در مدت زمان 4 ساعت برای هر چرخه آب‌شدن و یخ‌زدن صورت گرفت. نمونه‌ها به مدت 3 ساعت به حالت یخ‌زدن و 1 ساعت در داخل آب جهت طی فرآیند آب‌شدن قرار داده شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تاثیر چرخه های یخ‌زدن و آب شدن بر مقاومت برشی بیش از مقاومت کششی باند اتصال می‌باشد و افزایش درصد وزنی مواد حباب‌ساز، بیشترین تاثیر را در دوره عمل‌آوری 28 روزه روی تنش برشی دارد و با افزایش درصد وزنی مواد حباب‌ساز از صفر به 0/4، اختلاف مقدار تنش برشی در شرایط با و بدون چرخه یخ‌زدن و آب شدن کم می‌شود. بیشترین کاهش مقاومت برشی باند اتصال پس از اعمال چرخه دمایی در میزان مواد حباب ساز صفر می‌باشد به طوری که برای نمونه 28 روزه بتن در نسبت آب به سیمان و مقدار سیمان‌های مختلف، میزان مقاومت برشی به طور متوسط 93 درصد کاهش می‌یابد. مطابق نتایج این تحقیق، با افزایش درصد وزنی مواد حباب‌ساز از صفر به 0/4، برای بتن با مقدار سیمان300، 350 و400 کیلوگرم‌بر‌مترمکعب، میزان تنش برشی برای نسبت آب به سیمان‌ها و دوره‌های عمل‌آوری مختلف به طور متوسط به ترتیب، 15، 14 و 11 درصد کاهش می‌یابد. برای شرایط آزمایشگاهی با چرخه یخ‌زدن و آب شدن، میزان تنش برشی با افزایش درصد وزنی مواد حباب ساز به طور چشمگیری افزایش می‌یابد به طوری که برای بتن با مقدار سیمان 300، 350 و 400 کیلوگرم‌بر‌مترمکعب در دوره عمل آوری 28 روزه و نسبت آب به سیمان 0/45، با افزایش درصد وزنی مواد حباب‌ساز از صفر به 0/4 میزان تنش برشی از مقدار بسیار ناچیز 0/42، 0/45 و 0/47 به 2/59، 2/91 و 2/99 مگاپاسکال می‌رسد.با افزایش نسبت آب به سیمان در شرایط بدون چرخه یخ‌زدن و آب شدن، میزان مقاومت برشی روند کاهشی دارد ولی در شرایط با چرخه یخ‌زدن و آب شدن، مقاومت برشی ابتدا روند افزایشی و سپس کاهشی دارد به طوری که بیشترین مقدار مقاومت برشی در نسبت آب به سیمان 0/45 رخ می‌دهد. همچنین بیشترین مقاومت اتصال پس از اعمال چرخه های یخ‌زدن و آب شدن در نمونه ها، پس از 3 روز عمل‌آوری در نسبت آب به سیمان 0/4، مقدار سیمان 400 کیلوگرم بر متر مکعب و استفاده از 0/4 درصد وزن سیمان مصرفی به عنوان حباب ساز رخ می‌دهد./span/span/span/span/span/spanfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی عمران مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofModares Civil Engineering journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22034.24.3.133
dc.subjectمقاومت برشیfa_IR
dc.subjectنقطه اتصالfa_IR
dc.subjectبتن جدید و قدیمfa_IR
dc.subjectچرخه یخ زدن و آب شدنfa_IR
dc.titleتاثیرچرخه‌های یخ‌زدن و آب شدن بر چسبندگی بین بتن جدید و قدیم با متغیرهای موثر متفاوتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشی اصیل (کامل)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده مهندسی عمران - دانشگاه تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه ارومیهfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue3
dc.citation.spage133
dc.citation.epage146


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد