ارزیابی آزمایشگاهی و عددی اتصال خمشی نوین مرکزگرا با میراگر جاریشونده فولادی
(ندگان)پدیدآور
ناظری گیوی, علیوهدانی, رضاکافی, محمد علی
نوع مدرک
Textپژوهشی اصیل (کامل)
زبان مدرک
فارسیچکیده
span style=font-size:11ptspan style=text-justify:kashidaspan style=text-kashida:0%span style=direction:rtlspan style=unicode-bidi:embedspan style=line-height:107%span calibri= style=font-family:span lang=AR-SA style=font-size:12.0ptspan style=line-height:107%span b= lotus= style=font-family:اگر چه سیستمshy;های متعارف مقاوم در برابر زلزله مثل قاب خمشی و قاب مهاربندی شده الزامات لازم جهت امن بودن یک سازه را به هنگام وقوع زلزله برطرف میسازند، ولی این سیستمshy;ها تضمینی در برابر جلوگیری از خسارات وارده به سازه پس از وقوع زلزله را ایجاد نمیکنند. به طوری که گاه تعمیر و مرمت برخی از سازهshy;ها به دلیل وارد آمدن این خسارات جدی غیر اقتصادی به نظر میرسد. پس ایجاد سیستمی که بتواند سازه را پس از اعمال بارهای جانبی و مخصوصاً بار زلزله به حالت اولیه خود بازگرداند و کمترین خسارت را در پی داشته باشد ضروری به نظر میرسد. سیستمهای لرزهای مرکزگرا عناصری هستند که دارای قابلیت حداقل کردن جابجایی نسبی پسماند در حین تحمل زلزلهshy;های با شدت بزرگ میshy;باشند. در این تحقیق هدف ارائه یک اتصال خمشی مرکزگرا با سیستم جاذب انرژی کاربردی است. این سیستم علاوه بر قابلیت بهبود و بالا بردن عملکرد لرزهshy;ای ساختمانshy;ها در برابر زلزلهshy;های سطح طراحی؛ ویژگی سادگی و قابلیت اجرا به صورت اقتصادی را نیز دارد. همچنین در معرفی این اتصال قابلیت تعویضپذیری ساده بعد از زلزله نیز پیشبینی شده است. برای نیل به این هدف برنامه آزمایشگاهی بزرگ مقیاسی از مدلshy;های تحلیل و طراحی شده به روش اجزا محدود طرحریزی شده است./span/span/span/span/span/span/span/span/span/spanbr
nbsp;
کلید واژگان
اتصال خمشی مرکزگراپسکشیدگی
میراگر جاریشونده
تغییر مکان پسماند
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2024-08-011403-05-11
ناشر
دانشگاه تربیت مدرسسازمان پدید آورنده
دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمناناستادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان
دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان



