اثربخشی واقعیت درمانی گلاسر بر عواطف منفی و خودتنظیمی زناشویی زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گلاسر بر عواطف منفی و خود تنظیمی زناشویی زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره انجام گرفت.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری یک‌ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سه ماهه دوم سال 1402 بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه از بین زنانی که نمرات بالاتر از میانگین در پرسشنامه تعارضات زناشویی کسب نموده بودند و سایر شرایط ورود به پژوهش را داشتند و حاضر به مشارکت در پژوهش بودند به تصادف 30 نفر انتخاب شده و در مرحله بعدی به تصادف در گروه‌های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه ای(هر هفته یک جلسه) واقعیت درمانی(گلاسر ،2005) را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در مراحل پیش آزمون، پس ازمون و پیگیری شامل پرسشنامه‌ خودتنظیمی رفتاری برای روابط کارآمد(ویلسون و همکاران، 2005) و مقیاس عاطفه منفی(واتسون و همکاران، 1988) بود.نتایج: به ‌منظور بررسی و تجزیه ‌و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار بسته آماری در علوم اجتماعی(نسخه 23) و روش اندازه های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد، واقعیت درمانی گلاسر تأثیر معناداری بر خودتنظیمی زناشویی و عواطف منفی زنان دارای تعارضات زناشویی داشته است (01/0>P). پایداری اثر نتایج به دست آمده در مرحله­ پیگیری یک ماهه حفظ شد (01/0>P). نتیجه گیری: می­توان گفت واقعیت درمانی گلاسر رویکرد موثری برای بهبود عواطف منفی و افزایش خودتنظیمی زناشویی در زنان دارای تعارضات زناشویی است.