نمایش مختصر رکورد

اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی و خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان

dc.contributor.authorرجایی, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorنصری, مریمfa_IR
dc.contributor.authorشهابی زاده, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T21:41:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T21:41:56Z
dc.date.available1403-12-20T21:41:56Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T21:41:56Z
dc.date.issued2024-03-20en_US
dc.date.issued1403-01-01fa_IR
dc.date.submitted2024-07-11en_US
dc.date.submitted1403-04-21fa_IR
dc.identifier.citationرجایی, معصومه, نصری, مریم, شهابی زاده, فاطمه. (1403). اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی و خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد, 67(2), 661-676. doi: 10.22038/mjms.2024.81115.4670fa_IR
dc.identifier.issn1735-4013
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2024.81115.4670
dc.identifier.urihttps://mjms.mums.ac.ir/article_25381.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1125889
dc.description.abstractپژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی و خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی (با گروه آزمایش و گواه) با طرح سه مرحله‌ای (پیش‌آزمون- پس‌آزمون- پیگیری) و دوره پیگیری دو ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری را همسران جانبازان اعصاب و روان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شاهد (تحت نظر بنیاد شهید و امور ایثارگران) شهر مشهد در فصل تابستان و پاییز سال 1401 تشکیل دادند. در این پژوهش تعداد 51 همسر جانباز با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش (26 نفر) و گواه (25 نفر) جایدهی شدند. گروه آزمایش درمان شناختی- رفتاری را طی ده هفته در ده جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه همجوشی شناختی (گیلاندرز و همکاران، 2010) (CFQ) و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی (گروس و جان، 2006) (ESRQ) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی (0001>P) و خودتنظیمی هیجانی (0001>P) همسران جانبازان تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که درمان شناختی-رفتاری با شناخت افکار خودآیند منفی، خطاهای منطقی، عینی سازی افکار و روش‌های پرهیز از کلی‌نگری و بررسی طرح‌واره‌ها و شناخت‌های بنیادی می‌تواند با ایجاد مهارت‌های شناختی و فنون رفتاری جدید سبب کاهش همجوشی شناختی و بهبود خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازان شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.relation.ispartofmedical journal of mashhad university of medical sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22038/mjms.2024.81115.4670
dc.subjectدرمان شناختی- رفتاریfa_IR
dc.subjectهمجوشی شناختیfa_IR
dc.subjectخودتنظیمی هیجانیfa_IR
dc.subjectهمسران جانبازانfa_IR
dc.subjectروانپزشکیfa_IR
dc.titleاثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر همجوشی شناختی و خودتنظیمی هیجانی همسران جانبازانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.fa_IR
dc.citation.volume67
dc.citation.issue2
dc.citation.spage661
dc.citation.epage676
nlai.contributor.orcid0000-0001-3654-6550
nlai.contributor.orcid0000-0001-5309-9516


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد