| dc.contributor.author | خدائی‌پور, بهروز | fa_IR |
| dc.contributor.author | خدارحمی, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | صادق یزدی, میلاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | ضیا شمامی, مجتبی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1403-12-20T21:41:23Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2025-03-10T21:41:23Z | |
| dc.date.available | 1403-12-20T21:41:23Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2025-03-10T21:41:23Z | |
| dc.date.issued | 2024-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1403-04-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | خدائی‌پور, بهروز, خدارحمی, حسین, صادق یزدی, میلاد, ضیا شمامی, مجتبی. (1403). مطالعه عددی و تجربی آسیب در زره چندمحفظه‌ای ناشی از بارگذاری انفجاری زیرآب تماسی. مهندسی مکانیک مدرس, 24(8), 499-509. doi: 10.48311/mme.24.8.499 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1027-5940 | |
| dc.identifier.issn | 2476-6909 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.48311/mme.24.8.499 | |
| dc.identifier.uri | http://mme.modares.ac.ir/article-15-76503-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1125845 | |
| dc.description.abstract | سازه‌های چندمحفظه‌ای، دسته‌ای از زره‌های چندلایه هستند که به دلیل بازدهی مقاومتی بالا در برابر انفجارهای زیرآب، فناوری ساده و هزینه پایین ساخت و قابلیت تعمیرپذیری، به‌طور گسترده برای محافظت از تجهیزات دریایی استفاده می‌شوند. مقاله حاضر به مطالعه عددی آسیب ناشی از اتفجار تماسی زیرآب در سازه‌هایی با ساختار مفهومی متشکل از سه لایه فلزی و دو محفظه مابین می‌پردازد و بهترین مولفه‌های ساختاری مادی را پیشنهاد می‌دهد. برای این منظور مجموعه آزمایش‌هایی طراحی و به‌کمک نرم‌افزار اتوداین شبیه‌سازی شدند. فرآیند مدلسازی عددی و خروجی‌های آن با نتایج یک آزمون تجربی اعتبارسنجی شد. نتایج نشان داد که تمام ساختارهای با محیط‌های واسط مشابه هوا-هوا و آب-آب در محفظه‌ها دچار پارگی در لایه آخر شدند. ساختارهای با محیط واسط هوا-آب در صورت بهره‌گیری از لایه میانی از جنس St37، پارگی در لایه آخر را تجربه نمی‌کنند و یک افزایش جذب انرژی قابل توجه 62 درصدی را مشروط به داشتن لایه جلو St37 نشان می دهند. همچنین ساختارهای با محیط‌های واسط آب-هوا بدون هرنوع پارگی در لایه آخر، همگی موفق عمل کرده و استفاده از لایه میانی St37 در آن‌ها منجر به کاهش 49 درصدی خیز لایه آخر می‌شود. همچنین مقایسه عملکرد سازه‌ها نشان داد که سازهای متشکل از لایه‌های به ترتیب Al2024-T3، St37 و St37 و محیط‌های واسط آب-هوا، همزمان بهترین مقادیر را برای خیز حداقلی 6/11 میلی‌متری در لایه آخر و جذب انرژی ویژه سطحی حداکثری معادل با 6/84 ژول مترمربع بر کیلوگرم نتیجه می‌دهد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تربیت مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مهندسی مکانیک مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Modares Mechanical Engineering | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.48311/mme.24.8.499 | |
| dc.subject | زره چندمحفظه‌ای | fa_IR |
| dc.subject | انفجار زیرآب تماسی | fa_IR |
| dc.subject | آسیب | fa_IR |
| dc.subject | مطالعه پارامتریک عددی | fa_IR |
| dc.subject | جذب انرژی | fa_IR |
| dc.title | مطالعه عددی و تجربی آسیب در زره چندمحفظه‌ای ناشی از بارگذاری انفجاری زیرآب تماسی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | دانشگاه جامع امام حسین (ع) | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه جامع امام حسین (ع) | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه جامع امام حسین (ع) | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه جامع امام حسین (ع) | fa_IR |
| dc.citation.volume | 24 | |
| dc.citation.issue | 8 | |
| dc.citation.spage | 499 | |
| dc.citation.epage | 509 | |
