بررسی و مقایسه نمره خیشومی‌شدگی هنجار در زنان و مردان 21 تا 33 ساله فارسی‌زبان طبیعی

Abstract

سابقه و هدف: آگاهی از داده‌های خیشومی‌شدگی هنجار در گفتار افراد طبیعی به گفتاردرمانگر کمک می‌کند تا نتایج دقیق‌تری درباره وضعیت مراجع دارای اختلال به ‌دست‌ آورد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان خیشومی‌شدگی هنجار در گفتار افراد طبیعی 33-21 ساله فارسی‌زبان و ارتباط بین جنسیت و خیشومی‌شدگی است. مواد و روش‌‌ها: مطالعه توصیفی - تحلیلی حاضر با روش غیرتجربی در سال 1403 درباره افراد 21 تا 33 ساله فارسی‌زبان در شهر همدان انجام شده است. روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بوده و 106 نفر (53 زن و 53 مرد) بدون لهجه و بدون اختلالات تولید، تشدید، صوت و شنوایی وارد مطالعه شده‌اند. میانگین نمرات هنجار خیشومی‌شدگی با استفاده از دستگاه نیزومتر مدل ANDREA SN:8538 ، آزمون SNAPو خواندن متن‌های رنگین‌کمان و کیف‌ بهاره محاسبه شده است. یافته‌ها: میانگین خیشومی‌شدگی در هجای /ʃa/ در مردان 4/14 ± 14/30، و در زنان 4/18 ±12/21 به ‌دست آمده است. همچنین میانگین خیشومی‌شدگی در عبارت‌ حامل متمرکز بر همخوان‌های انفجاری لثوی زبانی در مردان 4/60 ±16/47 و در زنان 3/75 ± 14/71 به ‌دست آمده است. به طور کلی میانگین هر دوی آن خیشومی‌شدگی‌ها در مردان به طور معناداری بالاتر از زنان به دست آمده، اما بین میانگین نمرات خیشومی‌شدگی سایر بافت‌های گفتاری تفاوت معناداری مشاهده نشده است. نتیجه‌گیری: میانگین نمرات هنجار خیشومی‌شدگی در بیشتر بافت‌ها بین زنان و مردان تفاوت معناداری نداشته است. همچنین به دست آوردن میزان هنجار نمرات خیشومی‌شدگی در مردان و زنان فارسی‌زبان می‌تواند به عنوان خط پایه‌ای برای ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات تشدید در زبان فارسی باشد.