بررسی ارتباط اضطراب و کیفیت خواب پرستاران اتاق عمل و هوشبری

Abstract

زمینه و هدف: پرسنل اتاق عمل بهدلیل شرایط استرس‌زا محیط کار، وظایف و مسئولیت‌های شغلی خود، در معرض انواع فشارهای روحی و جسمی قرار دارند. از آنجایی که سلامت و بهداشت روانی و جسمی افراد شاغل در اتاق عمل در انجام درست وظایف و مراقبت اثربخش و ایمن از بیماران نقش به سزایی دارد؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان اضطراب، کیفیت خواب و ارتباط میان آنها پرستاران اتاق عمل و هوشبری انجام شدهاست. مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر بر روی 254 نفر از پرستاران هوشبری و اتاق عمل شاغل در بیمارستان‌های آموزشی و غیرآموزشی انجام شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی بهکمک نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که 40/6 درصد از پرستاران هوشبری و اتاق عمل اضطراب نداشتند در حالیکه 32/7 درصد افراد دارای اضطراب خفیف، 21/3درصد اضطراب متوسط و 5/5درصد اضطراب شدید داشتند. 42/1درصد افراد کیفیت خواب خوب و 57/9درصد کیفیت خواب ضعیف را گزارش کرده‌اند. ضریب هم بستگی اسپیرمن نشان داد که بین اضطراب و کیفیت خواب (r=0/37)، ارتباط معنی‌دار مثبت وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه بههم بستگی میان اضطراب و کیفیت خواب پیشنهاد می‌گردد بهطور منظم وضعیت اضطراب و کیفیت خواب پرستاران اتاق عمل و هوشبری پایش، و در صورت لزوم با تعیین رابطه علت و معلولی، اقدامات مداخله‌ایی مناسب، جهت ارتقا سلامتی در پرستاران اتاق عمل و هوشبری طراحی گردد