مقایسه نمره تست تکامل نوزادان کم وزن دارای سابقه بستری در بخش مراقبت ویژه با نوزادان وزن طبیعی در سن اصلاح شده ١٨ ماهگی

Abstract

زمینه و هدف: تشخیص زودرس تاخیرات تکاملی برای طراحی و اجرای مداخلات مناسب و به‌ موقع در تمامی کودکان امری ضروری است، به ویژه در کودکانی که در بدو تولد با چالش‌هایی مانند کم‌وزنی و نیاز به بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU) مواجه هستند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نمره تست تکامل نوزادان کم وزن دارای سابقه بستری در بخش مراقبت ویژه با نوزادان وزن طبیعی در سن اصلاح‌شده ١٨ ماهگی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی است که بر روی 100 کودک در سال 1400 انجام شد.کودکان گروه مورد به روش سرشماری وکودکان گروه شاهد به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه غربالگری سنین و مراحل تکامل جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. برای توصیف داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی و برای مقایسه درصد وضعیت تکامل در هر حیطه برحسب مشخصات دموگرافیک بین دو گروه از آزمون کای دو در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس آزمون کای دو درصد تکامل کودکان در حیطه‌های برقراری ارتباط، حرکات درشت، حرکات ظریف، حل مساله و شخصی اجتماعی بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت اما در حیطه حل مساله در کودکان کم وزن به طور معنی‌داری کمتر از کودکان دارای وزن طبیعی بود(0/001= p). جنسیت کودکان تنها با اختلال در تکامل در حیطه حل مساله ارتباط معنی‌داری داشت (0/02>p). بین سابقه استفاده از ونتیلاتور و کلیه حیطه‌های تست تکامل، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت (0/05 نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد تکامل کودکان کم‌وزن در بیشتر حیطه‌ها در محدوده طبیعی بود و تفاوت قابل‌توجهی با کودکان دارای وزن طبیعی نداشت. با این حال، تکامل در حیطه حل مسئله در کودکان کم‌وزن به‌طور معناداری کمتر از کودکان دارای وزن طبیعی بود. همچنین، جنسیت کودکان با اختلال در تکامل در حیطه حل مسئله ارتباط معناداری داشت، درحالی‌که سابقه استفاده از ونتیلاتور تأثیری بر تکامل کودکان در هیچ‌یک از حیطه‌ها نداشت. توصیه می‌شود برنامه‌های مداخله‌ای برای تقویت مهارت‌های حل مسئله در کودکان کم‌وزن به‌ویژه دختران طراحی و اجرا شود.