بررسی همبستگی بین میزان بیان ژن‌های دوپا دکربوکسیلاز(DDC) و دوپامین بتاهیدروکسیلاز(DBH) در ابتلاء به بیماری پارکینسون و اسکیزوفرنی

Abstract

سابقه و هدف: بیماری­های تحلیل برنده اعصاب نظیر اسکیزوفرنی و پارکینسون عامل اصلی اختلالات جدی در مغز هستند. تغییر در بیان ژن­های دوپا دکربوکسیلاز (DDC) و دوپامین بتا هیدروکسیلاز (DBH) با تغییر در سطح دوپامین مغز، باعث ایجاد این بیماری­ها می­شوند. در این مطالعه، همبستگی بین سطح بیان ژن­های مذکور در این بیماری­ها بررسی می­شود. روش بررسی: افراد هدف به سه گروه 15 نفره شامل گروه A (افراد سالم)، گروه B (افراد مبتلا به اسکیزوفرنی) و گروه C (افراد مبتلا به بیماری پارکینسون) تقسیم شدند. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA، میزان بیان ژن‌های مذکور از طریق Real-time PCR تعیین شد. یافته­ها: در بیماران پارکینسونی میزان بیان (25/0 ،03/0)08/0بود که نسبت به افراد سالم (34/31، 92/3)81/12 کاهش یافت وبیان DBH (14/8، 39/1)18/3 بود که نسبت به افراد سالم (42/0، 11/0)22/0 افزایش یافت. برعکس، در بیماران اسکیزوفرنی، بیان ژن DDC (75/9، 34/3) 06/7 بود که نسبت به افراد سالم (3/0، 1/0)14/0 افزایش یافت و بیان DBH (58/0، 03/0)04/0بود که نسبت به افراد سالم (27/82 ، 51/16)34/31 کاهش یافت. هیچ ارتباط معنی­داری درمیزان بیان ژن­ها در این بیماری ها یافت نشد. نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که تغییرات بیان ژن‌های DDC و DBH در بروز بیماری‌های مذکور نقش دارند. بررسی همبستگی این دو ژن در بیماری های مذکور رابطه معنی داری نشان نداد؛ بنابراین با پایش میزان بیان این ژن ها و کشف داروهایی برای تنظیم میزان بیان آنها می توان راهی برای پیش گیری و درمان آنها یافت.