مقایسه اثر پروپرانولول و نوراپی نفرین بر سمیت رده سلول سرطانی Caco-2 در سه زمان : 24، 48 و 96 ساعت

Abstract

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از سرطان­های شایع در جوامع توسعه یافته و در حال توسعه است. مطالعات نشان داده­اند که سبک زندگی و به ویژه استرس می­تواند در ابتلا به این عارضه موثر باشد. با توجه به نقش کلیدی نوراپی نفرین در بروز استرس و فراوانی استفاده از داروهای سرکوب کننده استرس مانند پروپرانولول، هدف از این تحقیق بررسی میزان سمیت سلولی نور اپی نفرین و پروپرانولول بر رده سلولی کلورکتال با روش MTT assay بود. روش بررسی: رده سلولی Caco-2 از بانک سلولی مرکز تحقیقات انیستیتو پاستور ایران خریداری شد. بعد از کشت سلولی، تحت تیمار 24، 48 و 96 ساعته با غلظت­های سریالی (0-100μg/mL) پروپرانولول و نوراپی نفرین قرار گرفت و میزان سمیت تیمارها، نسبت به گروه کنترل، با تست assay MTT ارزیابی شد. یافته­ها: بعد از 24 ساعت از کشت سلول­ها با تیمارها، تغییر چندانی در میزان رشد سلول­ها مشاهده نشد. بعد از 48 ساعت، تنها پروپرانولول در غلظت μg/mL 11/30 می­توانست مرگ و میر 50 % را منجر شود. بعد از گذشت 96 ساعت، پروپرانولول با غلظت μg/mL 42/3 و نوراپی نفرین با غلظت μg/mL 1/91 مهار رشد 50 درصدی را نشان دادند. نتیجه­گیری: با توجه به داده­های حاصل از پژوهش، به نظر می­رسد با اینکه هر دو افزودنی اثر سمیت بر روی سلول­ها داشتند، پروپرانولول سمیت بیشتری بر روی سلول های سرطانی کلورکتال Caco-2 نسبت به نورآدرنالین داشت. مطالعات بیشتری، در زمینه کاربردهای بالینی جدید برای پروپرانولول، پیشنهاد می­شود.