نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپارسا, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorباقری, فریبرزfa_IR
dc.contributor.authorمهدیان, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:34:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:34:31Z
dc.date.available1403-12-20T20:34:31Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:34:31Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationپارسا, فاطمه, باقری, فریبرز, مهدیان, حسین. (1403). مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان هیجان‌مدار برتاب‌آوری دانش آموزان دختر با اقدام به خود‌کشی مقطع متوسطه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 82(3), 237-247.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-13071-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120475
dc.description.abstractزمینه و هدف: با‌توجه به اینکه شـیوع گرایـش و اقـدام بـه خودکشـی در دوران بلـوغ بـه شـدت افزایـش می‌یابد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان هیجان‌مدار بر تاب‌آوری دانش آموزان دختر با اقدام به خودکشی انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر با اقدام به خودکشی مقاطع اول و دوم متوسطه ارجاع داده شده به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرروش شهر بجنورد بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه آزمایش  (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. شروع پژوهش تا جمع‌آوری داده‌ها، از اردیبهشت ۱۴۰۱ تا خرداد 1402 در مرکز مشاوره واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران به طول انجامید. ابتدا پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) از هر سه گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش درمان شفقت و هیجان‌مدار قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و آنالیز واریانس برای اندازه‌های تکراری مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که بین میانگین پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری مولفه‌های تاب‌آوری در سه گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایــج تایید کننده تاثیر دو روش درمان متمرکز بر شفقت و درمان هیجان‌مدار بــر تاب‌آوری دانش آموزان دختر با سابقه اقدام به خودکشی می‌باشد و درمان متمرکز بر شفقت اثربخشـی بیشـتری را نشــان داد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectدرمان هیجان‌مدارfa_IR
dc.subjectتاب‌آوریfa_IR
dc.subjectخودکشی.fa_IR
dc.titleمقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان هیجان‌مدار برتاب‌آوری دانش آموزان دختر با اقدام به خود‌کشی مقطع متوسطهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه روانشناسی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران.fa_IR
dc.citation.volume82
dc.citation.issue3
dc.citation.spage237
dc.citation.epage247


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد