نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصحرایی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorبستانی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorزارع, موسیfa_IR
dc.contributor.authorکلانی, نویدfa_IR
dc.contributor.authorافتخاریان, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:34:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:34:30Z
dc.date.available1403-12-20T20:34:30Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:34:30Z
dc.date.issued2024-05-01en_US
dc.date.issued1403-02-12fa_IR
dc.identifier.citationصحرایی, رضا, بستانی, احمد, زارع, موسی, کلانی, نوید, افتخاریان, فاطمه. (1403). مقایسه دکسمدتومدین و لیدوکایین دو درصد درکنترل بی‌دردی و تغییرات همودینامیک دراعمال جراحی کاتارکت با بی‌حسی موضعی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران, 82(3), 217-228.fa_IR
dc.identifier.issn1683-1764
dc.identifier.issn1735-7322
dc.identifier.urihttp://tumj.tums.ac.ir/article-1-13069-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120473
dc.description.abstractزمینه و هدف: جراحی آب مروارید شایعترین جراحی در جهان است. شیوع آب مروارید وابسته به سن با افزایش سن افزایش می‌یابد و شیوع آن با هر دهه از سن پس از چهل سال افزایش می‌یابد. داروهای مختلفی جهت کنترل بی‌دردی و همودینامیک در بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت بکار می‌رود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه دکسمدتومدین و لیدوکایین در کنترل بی‌دردی و تغییرات همودینامیک در اعمال جراحی کاتارکت می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوبه کور در بازه زمانی آذر تا اسفند 1400 بر روی 52 بیمار تحت عمل جراحی کاتاراکت مراجعه‌کننده به بیمارستان مطهری شهرستان جهرم انجام شد. بیماران به‌صورت تصادفی به دو گروه لیدوکایین و دکسمدتومدین قرار گرفتند. چک‌لیست جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه شامل سن، جنسیت، سابقه مصرف آسپرین، فشارخون سیستول و دیاستول، ضربان قلب، میزان فشار داخل چشم، عوارض پس از عمل و میزان درد بیماران پس از عمل بود. یافته‌ها: نتایج آزمون من ویتنی نشان داد که گروه دکسمدتومدین میزان درد کمتری از گروه لیدوکایین در ساعت اول پس از مداخله داشتند (012/0P=) در بررسی IOP پس از از انجام بلاک رتروبولبار در گروه دکسمدتومدین شاهد افزایش معناداری در فشار ‏IOP‎‏ از مقدار 12/3±56/16 به 68/2±96/17 میلی‌متر جیوه نسبت به پیش از بلاک بودیم (001/0P=). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که دکسمدتومدین با لیدوکایین به‌صورت رتروبولبار نسبت به لیدوکایین توانسته بود میزان درد بیماران پس از عمل و فشارخون سیستول و دیاستول در حین عمل را کنترل کند.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofTehran University Medical Journalen_US
dc.subjectکاتاراکتfa_IR
dc.subjectدکسمدتومدینfa_IR
dc.subjectهمودینامیکfa_IR
dc.subjectلیدوکایینfa_IR
dc.subjectدردfa_IR
dc.subjectرتروبولبار.fa_IR
dc.titleمقایسه دکسمدتومدین و لیدوکایین دو درصد درکنترل بی‌دردی و تغییرات همودینامیک دراعمال جراحی کاتارکت با بی‌حسی موضعیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیلfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیهوشی و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه چشم پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیهوشی و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه داخلی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.fa_IR
dc.citation.volume82
dc.citation.issue3
dc.citation.spage217
dc.citation.epage228


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد