بررسی تأثیر بتا آلانین بر روی پیامدهای بالینی در مبتلایان به ایسکمی حاد اندام پس از جراحی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: ایسکمی حاد اندام همچنان یکی از شایع‌ترین علل جراحی‌های اورژانسی عروق است. با توجه به عوارض جدی ایسکمی حاد اندام و نیاز به یافتن روش‌های درمانی مؤثرتر، این مطالعه باهدف بررسی تأثیر بتا آلانین بر روی پیامدهای بالینی بیماران مبتلا به ایسکمی حاد اندام تحتانی و فوقانی بعد از جراحی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور، 40 بیمار دچار ایسکمی حاد اندام بدون گانگرن اندام، motlelling اندام و با اندیکاسیون قطعی آمپوتاسیون وارد مطالعه شدند. بیماران به‌صورت تصادفی در دو گروه (20 نفر در گروه بتاآلانین و 20 نفر در گروه پلاسبو) تقسیم شدند. بیماران در گروه مداخله 4 گرم بتاآلانین خوراکی قبل از جراحی و 4 ساعت بعدازآن دریافت کردند. بیماران در گروه پلاسبو نیز علاوه بر درمان روتین به همان حجم پلاسبو دریافت کردند. فراوانی از دست دادن اندام و وسعت آن به‌عنوان پیامد اولیه و مرگ و یافته‌های آزمایشگاهی به‌عنوان پیامدهای ثانویه بین دو گروه مقایسه شدند. یافته‌ها: درمجموع، 9 بیمار (5/22درصد) اندامشان را از دست داده بودند؛ که از این تعداد تنها یک بیمار (5درصد) در گروه بتاآلانین و 8 بیمار (40درصد) در گروه پلاسبو بودند و این اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بود (02/0=p). در گروه بتالاآلانین اندام ازدست‌رفته مربوط به اندام تحتانی راست بود. در گروه پلاسبو، یک بیمار اندام فوقانی راست، 2 بیمار اندام تحتانی راست، 4 بیمار اندام فوقانی چپ و یک بیمار اندام تحتانی چپ را از دست داده بودند. فراوانی مرگ‌و‌میر در بین دو گروه اختلاف معنی‌داری بین دو گروه وجود نداشت (5درصد در گروه بتاآلانین در مقابل 15درصد در گروه پلاسبو و 61/0=p). بحث و نتیجه‌گیری: فراوانی از دست دادن اندام در گروه تحت درمان با 4 گرم بتاآلانین خوراکی به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه پلاسبو بود. بنابراین بتاآلانین می‌تواند به‌عنوان یک درمان کمکی مؤثر در کاهش خطر از دست دادن اندام در بیماران با ایسکمی حاد اندام موردتوجه قرار گیرد.