بررسی یافته‌های سی‌تی‌اسکن توراکس در بیماران مبتلا به بدخیمی پلور در بیمارستان شهید صدوقی و سایر مراکز درمانی در شهر یزد

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: تشخیص دقیق نئوپلاسم‌های پلورال به‌ویژه در مراحل اولیه برای بهبود پیش‌آگهی بیماران حیاتی است. ابزارهای تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن نقش مهمی در شناسایی نوع، محل و وسعت درگیری پلورال دارند. این مطالعه با هدف بررسی یافته‌های سی‌تی‌اسکن در بیماران مبتلا به بدخیمی پلورال و تحلیل ارتباط آن با عوامل دموگرافیک، سابقه مصرف سیگار، نوع تومور و طول مدت بیماری انجام شد. مواد و روش کار: ا ین پژوهش توصیفی-تحلیلی به‌صورت مقطعی روی بیماران مبتلا به بدخیمی پلورال انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های کای‌دو، Fisher Exact و ANOVA تحلیل شدند. یافته‌ها: از 100 بیمار (68 مرد و 32 زن)، میانگین سنی 99/16±32/54 سال و طول مدت بیماری 48/3±74/5 ماه بود. 57 نفر سابقه مصرف سیگار داشتند. 14 نفر تومور اولیه و 86 نفر تومور متاستاتیک داشتند. یافته‌های سی‌تی‌اسکن شامل درگیری پلور (100درصد)، پلورال افیوژن (100درصد)، کاهش حجم ریه (92درصد)، افزایش ضخامت پلور (85درصد)، ندولاریته پلور (57درصد)، لنفادنوپاتی (56درصد)، انفیلتراسیون پارانشیم ریه (45درصد)، شیفت مدیاستن (28درصد) و ضخیم‌شدگی پریکارد (24درصد) بود. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های سی‌تی‌اسکن در بدخیمی‌های پلورال، به‌جز انفیلتراسیون پارانشیم ریه که در مردان شایع‌تر بود، با سن، جنس، نوع تومور، طول مدت بیماری و مصرف سیگار ارتباطی نداشت. منشأ تومورهای متاستاتیک تنها در بروز لنفادنوپاتی تأثیر داشت. این مطالعه نشان می‌دهد که سی‌تی‌اسکن ابزاری ارزشمند در تشخیص و ارزیابی بدخیمی‌های پلورال است.