ارزیابی اثر نانو ذرات اکسید مس بر عملکرد متوترکسات و پاکلی تاکسل بر روی سلول‌های سرطانی سینه رده MCF-7

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: سرطان سینه یکی از شایع‌ترین نوع سرطان در زنان است که به دلیل رشد غیرقابل‌کنترل سلول‌ها در بافت پستان ایجاد می‌شود. این مطالعه باهدف بررسی تأثیر نانو ذرات اکسید مس بر اثربخشی داروهای شیمی‌درمانی متوترکسات و پاکلی‌تاکسل در کاهش رشد سلول‌های سرطانی سینه رده MCF-7 انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه، رده سلولی MCF-7 در محیط کشت RPMI-1640 با ۱۰ درصد FBS تحت تیمار نانو ذرات اکسید مس و داروهای شیمی‌درمانی قرار گرفتند. سلول‌ها با غلظت‌های مختلف نانو ذرات اکسید مس (۱، ۲، ۳، ۴ میکرومول/میلی‌لیتر)، متوترکسات (۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ میکرومول/میلی‌لیتر) و پاکلی‌تاکسل (۲، ۴، ۶، ۸ میکرومول/میلی‌لیتر) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. از تست MTT برای بررسی زنده‌مانی سلول‌ها و برای اندازه‌گیری میزان آپوپتوز از رنگ‌آمیزی هوخست و فن فلوسایتومتری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که ترکیب نانو ذرات اکسید مس با متوترکسات و پاکلی‌تاکسل باعث کاهش معنی‌داری در رشد سلول‌ها نسبت به استفاده از هر یک از داروها به‌تنهایی می‌شود. ترکیب نانو ذرات اکسید مس با غلظت 40 میکرومولار از متوترکسات و غلظت 8 میکرومولار از پاکلی‌تاکسل بیشترین کاهش رشد سلولی به ترتیب معادل 70 و 75 درصد کاهش را نشان داد. رنگ‌آمیزی هوخست و فلوسایتومتری نشان داد که تیمار ترکیبی باعث افزایش آپوپتوز سلولی تا 7/56 درصد شد. بحث و نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان‌دهنده پتانسیل نانو ذرات اکسید مس به‌عنوان یک عامل مؤثر در درمان سرطان سینه هستند. ترکیب این نانو ذرات با داروهای شیمی‌درمانی متوترکسات و پاکلی‌تاکسل می‌تواند به افزایش اثربخشی درمان کمک کند.