نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدی نیا, بابکfa_IR
dc.contributor.authorحبیبی, پرینازfa_IR
dc.contributor.authorدسترنجی, آذرfa_IR
dc.contributor.authorفتاحی, نگارfa_IR
dc.contributor.authorآهنگرزاده رضایی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:32:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:32:42Z
dc.date.available1403-12-20T20:32:42Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:32:42Z
dc.date.issued2024-11-01en_US
dc.date.issued1403-08-11fa_IR
dc.identifier.citationعبدی نیا, بابک, حبیبی, پریناز, دسترنجی, آذر, فتاحی, نگار, آهنگرزاده رضایی, محمد. (1403). بررسی تظاهرات بالینی و پیش‌آگهی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک در طول شش سال در بیمارستان کودکان تبریز. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(8), 644-651. doi: 10.61186/umj.35.8.644fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.8.644
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6314-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120321
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: مننژیت التهاب غشای محافظی به نام مننژ است که مغز و نخاع را می‌پوشاند. مننژیت آسپتیک یکی از شایع‌ترین بیماری‌های دوران کودکی و نوزادی است، که برخلاف مننژیت باکتریال به‌صورت غیر چرکی و کشت منفی بوده و اغلب درنتیجه عفونت‌های ویروسی رخ می‌دهد. این مطالعه باهدف بررسی تظاهرات بالینی و پیش‌آگهی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه تحلیلی بر روی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک ۲ ماه تا ۱۸ سال بستری در بیمارستان کودکان تبریز در طول شش سال از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ به‌صورت تمام شماری انجام شد و ۱۳۸ بیمار به‌صورت تمام شماری موردبررسی قرار گرفتند. کودکانی که مننژیت باکتریال، آنسفالیت، اختلالات التهابی و متابولیک سیستمیک داشتند از مطالعه خارج شدند. اطلاعات کلی شامل سن، جنسیت، علائم بالینی، یافته‌های آزمایشگاهی و وضعیت نهایی کودک در چک‌لیست ثبت شد و درنهایت داده‌ها مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از ۱۳۸ کودک مبتلا به مننژیت آسپتیک، ۱۰۰ کودک (۵/۷۲ درصد) پسر و ۳۸ کودک (۵/۲۷ درصد) دختر بودند. ۲/۶۵ در صد از بیماران در ماه گذشته سابقه واکسیناسیون مثبت داشتند. ۲/۹۴ درصد تب، ۳/۴۹ درصد استفراغ و ۲/۱۵ درصد سردرد داشتند. ۵/۶۴ درصد بیماران تشنج کرده بودند. در معاینه ۶/۳ درصد بیماران خواب‌آلود بودند و ۸/۵ درصد بیماران سفتی گردن داشتند. در تمام بیماران علامت کرنیگ منفی و علامت برودزینسکی در ۲/۲ درصد مثبت بود. اسمیر و کشت مایع مغزی نخاعی در همه بیماران منفی بود. در ۷/۰ درصد از بیماران کشت خون مثبت بود. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه تب و تشنج به ترتیب شایع‌ترین علائم در کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک بودند.  اغلب بیماران سابقه واکسیناسیون امام آر در طول یک ماه گذشته داشته‌اند. درنهایت تمام بیماران بدون عارضه خاصی مرخص شدند. از یافته‌های این مطالعه می‌توان برای تشخیص و درمان صحیح مننژیت آسپتیک استفاده نمود.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.8.644
dc.subjectمننژیتfa_IR
dc.subjectمننژیت آسپتیکfa_IR
dc.subjectتشنجfa_IR
dc.subjectپیش‌آگهیfa_IR
dc.subjectعفونی کودکانfa_IR
dc.titleبررسی تظاهرات بالینی و پیش‌آگهی کودکان مبتلا به مننژیت آسپتیک در طول شش سال در بیمارستان کودکان تبریزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، فوق تخصص عفونی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد یار، فوق تخصص اعصاب کودکان، مرکز تحقیقات سلامت کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، فوق تخصص ریه کودکان، مرکز تحقیقات سلامت کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، میکروبیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue8
dc.citation.spage644
dc.citation.epage651


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد