نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسیاه کوهیان, معرفتfa_IR
dc.contributor.authorفصیحی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorابراهیمی ترکمانی, بهمنfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T20:32:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T20:32:41Z
dc.date.available1403-12-20T20:32:41Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T20:32:41Z
dc.date.issued2024-11-01en_US
dc.date.issued1403-08-11fa_IR
dc.identifier.citationسیاه کوهیان, معرفت, فصیحی, لیلا, ابراهیمی ترکمانی, بهمن. (1403). مقایسه تأثیر تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر سطوح سرمی هموسیستئین، شاخص آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله مطالعات علوم پزشکی, 35(8), 621-635. doi: 10.61186/umj.35.8.621fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.8.621
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-6313-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1120319
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: دیابت نوع 2 به‌عنوان یک بیماری مزمن غیرواگیر در بسیاری از کشورها ظاهر شده و با افزایش عوامل خطرزای قلبی-عروقی همراه است. نقش فعالیت­ جسمانی به‌عنوان یک مداخله مفید در پیشگیری، مدیریت و درمان دیابت نوع 2 ثابت شده است. بااین‌وجود در مورد نوع و شدت فعالیت‌های ورزشی هنوز اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه تأثیر تمرینات هوازی، تمرینات مقاومتی و تمرینات ترکیبی بر سطوح پلاسمایی هموسیستئین و برخی عوامل خطر قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش‌ کار: 44 فرد مبتلا به دیابت نوع دو با دامنه سنی 30 الی 55 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی­ها به‌طور تصادفی در یکی از چهار گروه تمرین هوازی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند­ (تعداد هر گروه 11 نفر). برنامه تمرینی اختصاص‌یافته به هر گروه به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. جهت بررسی متغیرهای وابسته نمونه‌های خونی یک روز قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی­ها گرفته شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی زوجی و آنوای یک‌راهه در سطح معنی‌داری کمتر از ۵ درصد انجام گرفت. یافته‌ها: پس از 12 هفته شرکت در فعالیت ورزشی میانگین کلسترول تام (p=0.001)، لیپو‌پروتئین کم‌چگال (p=0.001)، هموسیستئین (p=0.011) و شاخص آتروژنیک پلاسما (p=0.01) در گروه تمرین ترکیبی کاهش معنی­دار و سطوح لیپو‌پروتئین با چگالی بالا (p=0.036) در این گروه پس از مداخلات تمرینی افزایش معنی­داری داشت. همچنین پس از 12 هفته مداخله تمرینی در گروه تمرین هوازی سطوح هموسیستئین (p=0.038) و در گروه تمرین مقاومتی سطوح کلسترول تام (p=0.028) کاهش معنی­داری یافتند. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر به نظر می­رسد تمرینات ترکیبی با کاهش معنی‌دار سطوح هموسیستئین، بهبود پروفایل لیپیدی و شاخص آتروژنیک پلاسما، می‌تواند به‌عنوان یک مداخله مؤثر در کاهش عوامل خطرزای قلبی-عروقی در بیماران دیابتی نوع 2 توصیه شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.61186/umj.35.8.621
dc.subjectتمرین ورزشیfa_IR
dc.subjectتمرین ترکیبیfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectنیم‌رخ لیپیدیfa_IR
dc.subjectهموسیستئینfa_IR
dc.subjectشاخص آتروژنیک پلاسماfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleمقایسه تأثیر تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر سطوح سرمی هموسیستئین، شاخص آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول)fa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume35
dc.citation.issue8
dc.citation.spage621
dc.citation.epage635


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد