بررسی تغییرات سی‌تی‌اسکن توراکس در بیماران کووید-19 سه تا شش ماه پس از ترخیص: مطالعه‌ای در دو بیمارستان استان یزد

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی و دستورالعمل‌های CDC توموگرافی کامپیوتری (سی‌تی‌اسکن) از قفسه سینه یکی از روش‌های اصلی تصویربرداری بوده و در شناسایی بسیاری از بیماری‌ها ازجمله در تشخیص سریع کووید- 19 می‌تواند کمک‌کننده باشد، همچنین مطالعات نشان می‌دهد که تصویربرداری با سی‌تی‌اسکن به‌عنوان ابزاری برای غربالگری کووید- 19 و نظارت بر پیشرفت بیماری و ارزیابی شدت بیماری کاربرد دارد بر این اساس مطالعه حاضر باهدف بررسی تغییرات سی‌تی‌اسکن توراکس بیماران کووید- 19 سه تا شش ماه بعد از ترخیص انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر توصیفی- تحلیلی است که به روش مقطعی انجام‌شده است. نمونه‌ها از بیماران مبتلا به کووید- 19 به روش تصادفی انتخاب و اطلاعات لازم از پرونده بیماران استخراج شد. سپس یافته‌های سی‌تی‌اسکن هنگام پذیرش و سه تا شش ماه پس از ترخیص بررسی شد. اطلاعات نهایی نیز توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: ۱۰۱ بیمار بررسی که ۶۰ نفر زن و ۴۱ نفر مرد بودند. نمونه‌ها از سنین ۲۰ تا ۸۹ سال با میانگین ۳۴۷ /۱۴ ± ۵۵/۱۰ بود. در سی‌تی‌اسکن هنگام پذیرش ۶۵ نفر نمای GGO، ۱۲ نفر Consolidation، ۳ نفر Fibrosis، ۲ نفر Crazy Paving و ۲ نفر Interstitial Thickening داشتند. در سی‌تی‌اسکن سه تا شش ماه پس از ترخیص به ترتیب ۳۳ نفر نمای GGO، ۲۰ نفر Consolidation، ۱۷ نفر Fibrosis، ۳ نفر Crazy Paving و ۹ نفر Interstitial Thickening داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد GGO و Consolidation بیشتر از سایر یافته‌ها بود، درحالی‌که این یافته‌ها در سی‌تی‌اسکن فالوآپ بیماران کاهش‌یافته بود. Fibrosis و IST نیز در سی‌تی‌اسکن سه تا شش ماه بعد از ترخیص نسبت به سی‌تی‌اسکن اول افزایش و نمای GGO به‌طور معناداری در افراد دارای بیماری زمینه‌ای در سی‌تی‌اسکن فالوآپ کاهش‌یافته بود. Fibrosis و IST به‌طور معناداری در بیماران دارای بیماری زمینه‌ای در سی‌تی‌اسکن فالوآپ افزایش‌یافته بود. IST نیز در سی‌تی‌اسکن فالوآپ مردان بیشتر از زنان بود. Crazy Paving و Fibrosis در سنین بالاتر بیشتر بود. Consolidation نیز در بیماران دیابت و فشارخونی در سی‌تی‌اسکن دوم بیشتر بود. همچنین، Fibrosis نیز در بیماران با فشارخون بالا بیشتر بود. نمای IST نیز در بیماران دیابتی به‌طور معناداری بیشتر بود.