بررسی ارتباط پلی مورفیسم-159C>T ژن CD14 با بیماری زخم پپتیک و عفونت هلیکوباکترپیلوری در جمعیت استان گیلان (شمال ایران)

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: بیماری زخم پپتیک باعث ایجاد زخم‌های باز در پوشش داخلی معده یا اثنی عشر می‌شود. امروزه عامل اصلی زخم‌های گوارشی را عفونت به هلیکوباکتر پیلوری می‌دانند.CD14 یک گیرنده شناسایی الگو در غشاء سلولی، جهت شناسایی محصولات باکتریایی بوده که در مراحل اولیه پاسخ‌های ایمنی و التهابی نقش کلیدی دارد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم C159T ژن CD14 در بیماران مبتلا به زخم پپتیک همراه با عفونت هلیکوباکترپیلوری است. مواد و روش کار: در این مطالعه موردی شاهدی، 137 فرد بیمار و 123 فرد سالم موردبررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA ژنومی از بیوپسی بافت معده، فراوانی ژنوتیپ‌ها در بیماران و گروه کنترل با استفاده از روش ARMS-PCR Tetra primer تعیین شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 26) صورت گرفت. یافته‌ها: فراوانی ژنوتیپ‌های CC,CT,TT در بیماران به ترتیب 8/24درصد، 6/41درصد و 5/33درصد و در افراد سالم به ترتیب 9 /8درصد، 1/43درصد و 3/47درصد بود. آنالیز آماری نشان داد که ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم C159T ژن CD14 با بیماری زخم پپتیک و عفونت هلیکوباکترپیلوری وجود دارد (0003/0 =P). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج آنالیز آماری نشان داد که حضور آلل T در موقعیت -159C>T ژن CD14 را می‌توان یک عامل خطر برای بیماری زخم پپتیک و عفونت هلیکوباکترپیلوری مطرح نمود. اگرچه بررسی سایر پلی مورفیسم های ژن CD14 و مطالعه در جمعیت‌های بزرگ‌تر لازم است.