RNAهای حلقوی: نشانگرهای زیستی جدید و جذاب در پیش‌آگهی بیماری‌های قلبی عروقی

Abstract

در سال‌های اخیر، دنیای زیست‌شناسی شاهد کشف مولکول‌های جدیدی با عملکردهای شگفت‌انگیز بوده است. یکی از این مولکول‌ها، RNAهای حلقوی (CircRNAs) است که جزعی از خانواده بزرگ RNA غیر کد کننده (Noncoding RNA) محسوب می‌شوند. این RNAها در بافت‌های بدن به‌وفور وجود دارند. این مولکول‌های زیستی در سیتوپلاسم یافت می‌شوند یا در اگزوزوم‌ها ذخیره می‌شوند، جایی که تحت تأثیر اگزونوکلئازهای RNA سلولی قرار نمی‌گیرند. برخلاف سایر RNAهای خطی، این RNAها انتهای آزاد ندارند. بنابراین، آن‌ها در مقایسه با رونوشت‌های خطی از ساختار پایدارتری برخوردار می‌باشند. این خصوصیات منحصربه‌فرد آن‌ها را تبدیل به کاندیدای ایده‌آل جهت استفاده به‌عنوان نشانگرهای زیستی معطوف ساخته است. امروزه به‌خوبی ثابت شده است که این RNAهای منحصریه فرد نقش مهمی در تنظیم بیان ژن ایفا می‌کنند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده‌اند که RNAهای حلقوی نقش غیرقابل‌انکاری در طیف گسترده‌ای از فرآیندهای زیستی مانند تکثیر سلولی، آپوپتوز، پیری و غیره بر عهده دارند. درواقع، RNAهای حلقوی به‌عنوان اسفنج‌های میکرو RNA (MicroRNA sponges) توصیف می‌شوند. این مکانیسم RNAهای حلقوی که به‌طور بالقوه در سرطان‌ها موردمطالعه قرار گرفته است، می‌تواند به‌عنوان یک نشانگر زیستی مهم در سایر بیماری‌ها به‌ویژه بیماری‌های قلبی عروقی (Cardiovascular diseases) در نظر گرفته شود. بررسی حاضر قصد دارد به ارزیابی نقش RNAهای حلقوی به‌عنوان یک نشانگر زیستی در پیش‌آگاهی بیماری‌های قلبی عروقی بپردازد.