بررسی اپیدمیولوژی و تظاهرات بالینی سل قبل و بعد از کرونا در ساکنین شهر یزد

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: به دلیل شباهت علائم سل و کووید-19، افتراق این دو بیماری چالش‌برانگیز است. هدف این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی و تظاهرات بالینی سل در شهر یزد قبل و بعد از پاندمی کرونا بود. مواد و روش کار: این پژوهش توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به سل در شهر یزد در سال‌های 1397 و 1400 بود که به مرکز رفرنس سل مراجعه کرده و تحت درمان قرار گرفتند. از میان آن‌ها، 277 نفر با روش نمونه‌گیری متوالی انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS انجام شد. یافته‌ها: در سال 1397 تعداد 128 نفر (72 زن و 56 مرد) و در سال 1400 تعداد 149 نفر (78 زن و 71 مرد) به مراکز درمانی مراجعه کردند. مقایسه تظاهرات بالینی نشان داد که علائمی مانند تب، سرفه، تنگی نفس، خلط، تعریق شبانه، کاهش وزن، کاهش اشتها، درد قفسه سینه، و ضعف و خستگی کاهش یافتند. از میان این موارد، کاهش اشتها، ضعف و خستگی، و بستری به علت سل کاهش معناداری داشت. همچنین بستری بیماران مسلول پس از آغاز پاندمی کاهش یافت. در بررسی فراوانی نسبی و جنسیت افراد، تفاوت معناداری بین دو سال مشاهده نشد. درصد فراوانی درمان سل افزایش یافت، اما تکمیل درمان و میزان شیوع و بروز سل تفاوت معناداری نداشتند. همچنین، پاندمی کرونا تأثیری بر سن و جنسیت بیماران مسلول نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده کاهش بستری بیماران مسلول و برخی علائم بالینی در دوران کرونا است. این موضوع ضرورت توجه به بیماری سل، به‌ویژه در همراهی با سایر بیماری‌ها، را برجسته می‌کند.