مقایسه تأثیر مداخله مبتنی بر یوگا و مداخله مثبت‌نگر بر اضطراب بارداری زنان باردار دارای تجربه سقط مکرر: یک مطالعه نیمه تجربی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: اضطراب بارداری در زنان با سابقه سقط مکرر شایع است و می‌تواند پیامدهای منفی برای سلامت مادر و جنین به همراه داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر مداخله مبتنی بر یوگا و مداخله مثبت‌نگر بر اضطراب بارداری زنان باردار دارای تجربه سقط مکرر بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری کلیه زنان دارای تجربه سقط مکرر مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهر قزوین در تابستان سال 1403 بود. در مرحله اول تعداد 45 زن با تجربه بیش از 2 بار سقط انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه مداخله (15 نفر در گروه یوگا و 15 نفر در گروه مثبت‌نگر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. سپس زنان گروه‌های مداخله تحت مداخله مبتنی بر یوگا و مداخله مثبت‌نگر قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. از مقیاس اضطراب مرتبط با بارداری (P-RAS) هویزینک و همکاران (2004) به‌منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 28 با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله مذکور تأثیر معناداری بر کاهش اضطراب بارداری داشته‌اند (05/0>P). نتایج آزمون تعقیبی بن‌فرونی نشان داد که مداخله مبتنی بر یوگا تأثیر بیشتری نسبت به مداخله مثبت‌نگر بر کاهش اضطراب بارداری دارد (05/0>P). بحث و نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه‌گیری کرد که علاوه بر اثربخش بودن هر دو درمان، تقدم استفاده در بهبود اضطراب بارداری زنان دارای تجربه سقط مکرر با مداخله مبتنی بر یوگا است. پیشنهاد می‌شود که درمانگران و متخصصان روانشناسی این حوزه ازاین‌گونه مداخلات درمانی جهت کاهش مشکلات زنان باردار دارای تجربه سقط مکرر استفاده نمایند.