بررسی آزمایشگاهی اثر الیاف بازیافتی پلی اتیلن ترفتالات بر خواص مکانیکی بتن خود تراکم

Abstract

بتن خودتراکم بتنی است که به دلیل قابلیت جریان پذیری، روانی زیاد می‎ تواند تنها تحت‌تأثیر نیروی ثقل و بدون نیاز به هیچ‌گونه فشار مکانیکی تمامی زوایای قالب و میلگردها را پر کند، بدون آنکه جداشدگی یا آب انداختن ایجاد گردد و به ‌صورت خودبه‌خود متراکم می‌شود. بتن خود متراکم به طور فزاینده ای در صنعت ساختمان مورد هدف مهندسان و پژوهشگران قرار گرفته است. بطری های پلاستیکی یکی از بخش های عمده زباله های جامد هستند. یکی از مواد بازیافت پلاستیکی که بر پایه بطری های پلاستیکی تهیه می شوند، الیاف بازیافتی پلی‌اتیلن‌ترفتالات هستند. هدف اصلی این پژوهش، استفاده از الیاف پلی‌اتیلن‌ترفتالات در طرح اختلاط بتن خود متراکم جهت افزایش مقاومت کششی و کاهش نفوذپذیری آزمونه ها است. بدین ترتیب که الیاف ها با طول 3 تا 4 سانتی متر برش داده و در بتن خودتراکم با درصدهای مختلف (0، 0/5، 1، 1/5، 2 درصد نسبت به وزن سیمان) به‌عنوان یک ماده افزودنی، ارزان و قابل‌دسترس استفاده شد. برای خواص تازه و سخت شده بتن خودتراکم با الیاف آزمایش های جریان اسلامپ، قیف V، جعبه L ، حلقه J ، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، سرعت پالس آلتراسونیک، چکش اشمیت و آزمایش نفوذپذیری مورد آزمایش و انجام قرار گرفتند. نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش درصد الیاف پلی‌اتیلن‌ترفتالات در بتن خودتراکم مقاومت کششی طی عمل‌آوری 7 و 28 روزه در محدوده 14/37- 58/35 و 21/9- 72/57 درصد افزایش مقاومت نسبت به بتن خودتراکم بدون الیاف شد، مقاومت فشاری در محدوده 3/02- 12/64 و 3/97- 12/88 درصد کاهش مقاومت نسبت به بتن خودتراکم بدون الیاف شد و همچنین آزمایش نفوذپذیری در مدت 72 ساعت در محدوده8/13- 47/67 درصد نفوذپذیری نسبت به بتن خودتراکم بدون الیاف کاهش یافت.