تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی فزاینده همراه با محدودیت جریان خون بر میوستاتین و اینترلوکین 6 تکواندوکاران مرد

Abstract

میوستاتین و اینترلوکین-6 نقش مؤثری در پاسخ به انقباض های عضلانی، تنظیم و تحریک متابولیسم عضلات دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی فزاینده همراه با محدودیت جریان خون بر میوستاتین و اینترلوکین 6 تکواندوکاران مرد بود. در مطالعه نیمه تجربی حاضر 19 تکواندوکار مرد با میانگین سن (2±1/22 سال) ، قد (3/4±3/176 سانتی متر) و وزن (3/3±8/72 کیلوگرم)، به صورت تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی بدون محدودیت گردش خون ( BFR)، تمرین مقاومتی با BFR و تمرین تکواندو تقسیم شدند. تمرین به مدت 6 هفته و 3 روز در هفته در سه روش با بار تمرینی یکسان اجرا شد. کاف بادی با فشار 110 درصد فشار انسداد شریانی برای پایین تنه و بالاتنه استفاده شد. یک روز قبل و 48 ساعت پس از اتمام پروتکل خونگیری انجام شد. داده ها ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺁﻣﺎری آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز ﺷﺪﻧﺪ. نتایج نشان داد که میانگین میوستاتین به صورت معنی داری در گروه تمرین مقاومتی با BFR کمتر از گروه های دیگر بود (001/0p=). بین مقادیرIL-6 گروه های مختلف، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (127/0p=). اگرچه مایوستاتین نمی تواند به تنهایی بیان کننده تغییرات عضلات باشد، تمرین مقاومتی با BFR محرک های فیزیولوژیکی برای کاهش میوستاتین فراهم می کند که این استراتژی برای تکواندوکاران نخبه که با کمبود زمان برای دوره ریکاوری ناشی از مسابقات متعدد مواجه هستند، ممکن است مفید باشد.