تاثیر دو شیوه تمرین با محدودیت جریان خون و تمرین در شرایط هایپوکسی بر فاکتورهای التهابی مردان تمرین کرده

Abstract

اختلال در گردش خون، اکسیژن رسانی را کاهش و منجر به هیپوکسی بافتی می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر دو شیوه تمرین با محدودیت جریان خون و تمرین در شرایط هایپوکسی بر فاکتورهای التهابی مردان تمرین کرده بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. 30 نفر از افراد فعال شهرستان اردبیل با سابقه فعالیت 6 ماه و سن بین 30 تا 45 انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه تمرین هوازی در وضعیت هایپوکسی (A-Hypo)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (R-BFR) و کنترل (Control) قرار گرفتند. سطوح پروتئین واکنشی حاد (CRP)، عامل نکروز تومور آلفا (TNF-α)، لیپوپرتئین کم چگال (LDL) و لیپوپرتئین پر چگال (HDL)) مورد بررسی قرار گرفت. گروه تمرین در وضعیت هایپوکسی و تمرین با محدودیت جریان خون به مدت 8 هفته به انجام تمرینات منتخب و با شرایط ویژه گروه خود پرداختند. تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بن‌فرونی و آزمون تی‌وابسته با نرم افزار SPSS24 در سطح 05/0 استفاده شد. هشت هفته تمرین در وضعیت هایپوکسی و تمرین با محدودیت جریان خون، کاهش معناداری بر سطوح CRP، TNF-α، LDL و افزایش معناداری بر HDL مردان فعال داشت (001/0=p). همچنین در هر دو گروه تجربی تفاوت معناداری در مقایسه با مرحله پیش آزمون مشاهده شد (001/0=p). به نظر می‌رسد هر دو پروتکل توانایی سازگاری مسیرهای التهابی و ضدالتهابی و تغییرات مفید پروفایل چربی را دارا هستند. از این رو هر دو برنامه‌ ورزشی (هایپوکسی و BFR) برای مردان فعال توصیه می‌شود.