بررسی اثرات ضد درد آدالیموماب در مدل درد تجربی Chronic constriction Injury(CCI) در موش صحرایی

Abstract

مقدمه: درد­های نوروپاتیک که از مهمترین مشکلات مزمن و پاتولوژیک است، با افزایش فعالیت سایتوکین­ های التهابی و افزایش فعالیت اکسیداتیو همراه است، که می­تواند باعث افزایش آسیب عصب شوند. داروی آدالیموماب یک داروی آنتی مونوکلونال انسانی با اثرات درمانی در بیماری­های مختلف است. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات ضددردی آدالیموماب در مدل درد تجربیChronic constriction Injury(CCI) در موش صحرایی است. مواد و روش­ ها: 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول: کنترل، گروه دوم: موش­های صحرایی القا شده درد تجربی (CCI)، گروه سوم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۵)، گروه چهارم: CCI+ آدالیموماب (mg/kg۱۰)، گروه­های مورد بررسی در این آزمایش بودند. تست­ های رفتاری در حیوانات در زمان­های ۴، ۷ و ۱۴ روز بعد از القاء CCI انجام گرفت، و در نهایت با جداسازی نخاع، از سوپرناتنت آن جهت تجزیه و تحلیل آنزیم­های التهابی و اکسیداتیو استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ­های به دست آمده از نرم افزار آماری Prism Graphpad، استفاده گردید. یافته­ ها: تحلیل داده­ های به دست آمده نشان داد که تزریق آدالیموماب در گروه­ های سوم و چهارم، باعث کاهش فعالیت سیتوکین­های التهابی از جمله TNF-α، IL-6 و CRP شد، و همچنین فعالیت MDA کاهش یافت و فعالیت آنزیمهای SOD و CAT افزایش یافت. همچنین آدالیموماب موجب بهبود تست­ های آلودینیای حرارتی، آلودینیای مکانیکی و هیپرآلژزی حرارتی گروه­ های سوم و چهارم گردید. بحث و نتیجه ­گیری: تجویز داروی آدالیموماب می­تواند با فعالیت ضدالتهابی و آنتی­اکسیداتیو خود، ضمن داشتن اثرات نوروپروتکتیو، جهت درمان و یا کاهش دردهای نوروپاتیک مورد استفاده قرار گیرد.