تأثیر تیمار سایتوکینین روی برخی از صفات ریخت‌شناختی و فیتوشیمیایی پیوندک بهاره ̓تاراکو̒ روی پایه ̓سیتروملو̒

Abstract

رقم ̓تاراکو̒ یکی از محبوب‌ترین ارقام پرتقال خونی به‌شمار می‌آید که ازدیاد آن از طریق پیوند روی پایه پررشد ̓سیتروملو̒ صورت می‌گیرد، ولی در پیوند بهاره دچار رکود می‌شود. با توجه به نقش سایتوکینین‌‌ها در بیدار شدن و رشدونمو جوانه‌‌ها، پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر زمان (13، 15 و 17 روز پس از پیوند) و غلظت ترکیبات سایتوکینینی (5000 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین، 1000 میلی‌گرم در لیتر کینتین و 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون) بر رفع رکود و برخی صفات پیوندک بهاره ̓تاراکو̒ روی پایه پررشد سیتروملو̒ در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. نتایج نشان داد که زمان و نوع هورمون اثر معنی‌داری روی رفع رکود و رشد پیوندک بهاره ̓تاراکو̒ دارند، به‌طوری‌که اعمال تیمار هورمونی تی دیازورون 13 روز پس از پیوندزنی منجر به رفع رکود در بیش از 90 درصد پیوندک‌‌ها گردید. همچنین مشخص شد که تیمارهای تی‌دیازورون و بنزیل آدنین نتیجه بهتری در مقایسه با تیمار کینتین روی بیدار شدن جوانه و رشد اولیه پیوندک بهاره ̓تاراکو̒ داشتند. تیمار 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون، بیشترین تعداد جوانه‌ شکفته شده (67/91)، سطح برگ (04/118 سانتی‌متر مربع) و تعداد برگ (50/16) را به‌ویژه در زمان اعمال 13 روز پس از پیوندزنی دارا بود. به‌طورکلی، با توجه به نتایج به‌دست آمده، استفاده از 50 میلی‌گرم در لیتر تی‌دیازورون در 13 روز پس از پیوندزنی را می‌توان به‌عنوان یک راهکار عملی و مؤثر به‌منظور افزایش بیدار شدن جوانه و رشدونمو پیوندک بهاره رقم ̓تاراکو̒ روی پایه ̓سیتروملو̒ برای تولیدکنندگان نهال این رقم توصیه نمود.