نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorراضی, سید عباسfa_IR
dc.contributor.authorهاشم آبادی, داودfa_IR
dc.contributor.authorکاویانی, بهزادfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T18:19:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T18:19:25Z
dc.date.available1403-12-20T18:19:25Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T18:19:25Z
dc.date.issued2023-10-23en_US
dc.date.issued1402-08-01fa_IR
dc.date.submitted2021-07-23en_US
dc.date.submitted1400-05-01fa_IR
dc.identifier.citationراضی, سید عباس, هاشم آبادی, داود, کاویانی, بهزاد. (1402). اثر مقادیر و روش‌های مختلف کاربرد پوتریسین بر عمر گلجایی، برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمی میخک (Dianthus caryophyllus L.). علوم باغبانی, 37(3), 599-614. doi: 10.22067/jhs.2021.71518.1075fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2021.71518.1075
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_40666.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1108347
dc.description.abstractمیخک (Dianthus caryophyllus L.) یکی از مهم­ترین گل­های شاخه­بریده­ی جهان است که ارزش بالایی در صنعت گلکاری دارد. این گل فرازگرا به اتیلن و تنش آبی پس از برداشت بسیار حساس است و عمر گلجایی نسبتاً پایینی دارد. بیشتر اثرات منفی روی گل­های شاخه­بریده ناشی از تولید اتیلن است. استفاده از ترکیبات کاهنده یا ممانعت­کننده­ی سنتز اتیلن راهی مؤثر در افزایش عمر پس از برداشت میخک است. هدف از پژوهش حاضر، افزایش عمر گلجایی گل شاخه­بریده­ی میخک رقم 'تمپو‘ با استفاده از مقادیر 01/0، 02/0 و 05/0 میلی­‌مولار پوتریسین و روش­های کاربرد پیوسته، پالس و اسپری بود. یک آزمایش بر پایه­ی طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 3 تکرار و 150 شاخه گل انجام شد. در این پژوهش، صفات عمر گلجایی، درجه بریکس، جذب آب، کاهش وزن تر، درصد ماده خشک، کاروتنوئید گلبرگ، کلروفیل برگ، نشت یونی، آنزیم پراکسیداز، آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و اتیلن اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عمر گلجایی (14 روز) در گل­های شاخه‌بریده­ی تیمارشده با 02/0 میلی­مولار پوترسین به صورت اسپری (محلول‌پاشی) مشاهده شد. این تیمار همچنین باعث تولید کمترین اتیلن (36/2 نانولیتر در لیتر در ساعت در گرم وزن تر)، بیشترین جذب آب (88/1 میلی‌لیتر در هر گرم وزن تر) و بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (04/23 واحد آنزیم در هر گرم وزن تر) گردید. برخی شاخص­های فیزیولوژیک و فعالیت آنزیمی دیگر نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند. در صفات عمر گلجایی، جذب آب، درجه‌ی بریکس، درصد ماده‌ی خشک، میزان کاروتنوئید و فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز، کمترین ارزش در گل­های شاخه­بریده­ی شاهد ثبت شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2021.71518.1075
dc.subjectاتیلنfa_IR
dc.subjectپلی‌آمینfa_IR
dc.subjectعمر پس از برداشتfa_IR
dc.subjectگل فرازگراfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی پس از برداشتfa_IR
dc.titleاثر مقادیر و روش‌های مختلف کاربرد پوتریسین بر عمر گلجایی، برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمی میخک (Dianthus caryophyllus L.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی رشت، واحد رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، رشت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume37
dc.citation.issue3
dc.citation.spage599
dc.citation.epage614
nlai.contributor.orcid0000-0001-9709-3992


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد