نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامینی فرد, محمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorندافان, سجادfa_IR
dc.contributor.authorبیات, حسنfa_IR
dc.contributor.authorجهانی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-20T18:19:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-10T18:19:13Z
dc.date.available1403-12-20T18:19:13Zfa_IR
dc.date.available2025-03-10T18:19:13Z
dc.date.issued2024-06-21en_US
dc.date.issued1403-04-01fa_IR
dc.date.submitted2023-12-04en_US
dc.date.submitted1402-09-13fa_IR
dc.identifier.citationامینی فرد, محمد حسین, ندافان, سجاد, بیات, حسن, جهانی, مهدی. (1403). بررسی تأثیر سطوح مختلف کود مرغی و سولفات پتاسیم بر صفات کیفی و پارامترهای بیوشیمیایی گیاه شنبلیله (Trigonella foenum- graceum L.). علوم باغبانی, 38(2), 393-406. doi: 10.22067/jhs.2024.85718.1307fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2024.85718.1307
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_44888.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1108330
dc.description.abstractبه‌منظور بررسی تأثیر کود مرغی و سولفات پتاسیم بر میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد گیاه شنبلیه، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 1401-1400 انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل کود پلیت مرغی در سه سطح (صفر، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار) به‌صورت کاربرد خاکی و سولفات پتاسیم (سولوپتاس) در چهار سطح (صفر، 1/5، 3 و 5 در هزار) به‌صورت محلول پاشی بودند. نتایج نشان داد که کود مرغی در همه صفات به‌جز میزان قند محلول و فعالیت آنتی‌اکسیدانی، سبب افزایش معنی‌دار صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه شنبلیله شد، به‌طوری‌که تیمار 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی، بالاترین میزان فنل (10/793 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک)، میزان فلاونوئید (4/475 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک)، کلروفیل a (2/591 میلی‌گرم بر گرم وزن تر) و کلروفیل b (055/3 میلی‌‌گرم بر گرم وزن تر) و عملکرد دانه (1185/8 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. در تأثیر سولفات پتاسیم (سولوپتاس) بر صفات بیوشیمیایی شنبلیله مشاهده شد که همه صفات به‌جز میزان فنل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی، همگی در سطح سه در هزار، دارای بالاترین میزان بودند که با سطح پنج در هزار اختلاف معنی‌داری نداشتند. نتایج اثر متقابل تیمارها نشان داد که در تمام صفات به‌جز صفت فعالیت آنتی‌اکسیدانی، بالاترین میزان مصرف هر دو کود، بیشترین میزان صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند، به‌طوری‌که، بیشترین سطوح هر دو تیمار (2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 5 در هزار) سبب افزایش عملکرد دانه، میزان فنل و کلروفیل b نسبت به سطح شاهد شد. بیشترین میزان کلروفیل a نیز مربوط به برهم‌کنش 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و سولوپتاس 3 در هزار به‌میزان 3/11 میلی‌گرم بر گرم وزن‌تر بود. در مجموع، در بین سطوح مورد بررسی در دو تیمار، سطح 2000 کیلوگرم در هکتار کود مرغی و 3 در هزار سولوپتاس برای دستیابی به افزایش عملکرد دانه و بهبود صفات بیوشیمیایی برای گیاه شنبلیله پیشنهاد می‌گردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhs.2024.85718.1307
dc.subjectسولوپتاسfa_IR
dc.subjectعملکردfa_IR
dc.subjectفنلfa_IR
dc.subjectکلروفیلfa_IR
dc.subjectکود آلیfa_IR
dc.subjectسبزیکاریfa_IR
dc.titleبررسی تأثیر سطوح مختلف کود مرغی و سولفات پتاسیم بر صفات کیفی و پارامترهای بیوشیمیایی گیاه شنبلیله (Trigonella foenum- graceum L.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم باغبانی و مرکز پژوهشی گیاهان ویژه منطقه، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، بیرجندfa_IR
dc.contributor.departmentگروه گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایرانfa_IR
dc.citation.volume38
dc.citation.issue2
dc.citation.spage393
dc.citation.epage406
nlai.contributor.orcid0000-0002-9490-2616
nlai.contributor.orcid0000-0001-9336-7466


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد