ارتباط موانع عملکردی و مراقبت پرستاری ایمن از دیدگاه پرستاران بیمارستان شهید راثی شاهین‌دژ در سال 1401: یک مطالعه مقطعی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: ازآنجاکه پرستاران بزرگ‌ترین بخش از نیروهای حرفه‌ای نظام سلامت هستند که در جهت ارائه خدمات بهداشتی درمانی، وظایف متعددی دارند این امر می‌تواند ایمنی بیمار را به مخاطره بی اندازد. موانع عملکردی مجموع مسائل و عوامل مرتبط با شرایط و امکانات محیط کاری هستند که مانع از توانایی پرستاران برای انجام وظایف خود می‌شوند و سرعت عمل کاری پرستاران را برای ارائه مراقبت‌ها کاهش می‌دهد که می‌تواند ایمنی مراقبت‌های پرستاری را مختل کند و منجر به افزایش خطاهای پرستاری شود. لذا، این مطالعه باهدف تعیین ارتباط موانع عملکردی و مراقبت پرستاری ایمن از دیدگاه پرستاران انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است که در بیمارستان شهید راثی شاهین‌دژ در سال 1401 انجام شد. از طریق سرشماری 139 پرستار شاغل در بخش‌ها وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه موانع عملکردی از دیدگاه پرستاران و پرسشنامه مراقبت پرستاری ایمن جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون‌های آماری پیرسون و تی تست مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، میانگین کل نمره مراقبت پرستاری ایمن برابر با 99/25 ±58/314 که در حد عملکرد مطلوب قرار داشت. میانگین نمره کلی موانع عملکردی برابر با 40/5 ±92/32 بود. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، بین نمره کلی مراقبت پرستاری ایمن و نمره کلی موانع عملکردی ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت و فقط برخی ابعاد مراقبت پرستاری ایمن با یک بعد از موانع عملکردی در پژوهش ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (05/0>p). بحث و نتیجه‌گیری: علیرغم نتایج این مطالعه، پیشنهاد می­شود روش‌هایی برای شناسایی و از بین بردن موانع عملکردی پرستاران اندیشیده شود. بهبود فرایندهای کاری، ارتقای مهارت‌ها و آموزش‌های مرتبط می‌توانند ابزارهای مؤثری در کاهش موانع عملکردی و بهبود ایمنی مراقبت پرستاری باشند.