بررسی اثر سطوح مختلف میوۀ بلوط بر ساختار جمعیت و تنوع ژنتیک باکتریایی اپیمورال شکمبه با استفاده از تکنیک PCR-SSCP در بز مرخز

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف میوۀ بلوط بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه با استفاده از تکنیک مولکولی PCR-SSCP در بزغاله­های نژاد مرخز بود. برای این منظور تعداد 24 رأس بزغالۀ مرخز با میانگین وزنی 25/1 ± 93/16 کیلوگرم و میانگین سنی 4 تا 5 ماهه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 6 تکرار به مدت 105 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیرۀ شاهد، 2) جیرۀ حاوی 8 درصد میوۀ بلوط، 3) جیرۀ حاوی 17 درصد میوۀ بلوط و 4) جیرۀ حاوی 25 درصد میوۀ بلوط بودند. نتایج نشان­ داد که تأثیر جیره بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی­دار بود (001/0P<). بیشترین مقدرا شاخص شانون مربوط به تیمار 8 درصد میوۀ بلوط و کمترین مقدار شاخص شانون مربوط به تیمار شاهد بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی­داری نشان­ داد. جایگاه نمونه­برداری تأثیری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه نداشت (05/0P>). بیشترین مقدار شاخص شانون مربوط به جایگاه ونترال شکمبه و کمترین آن مربوط به رتیکولوم بود. اثر متقابل جیره و جایگاه نمونه­برداری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی­دار بود (05/0P>). نتایج پژوهش حاضر نشان ­داد که استفاده از میوۀ بلوط تا سطح 17 درصد مادۀ خشک در جیرۀ غذایی موجب افزایش در تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه شد، در حالیکه استفاده از سطح 25 درصد آن در جیرۀ غذایی کاهش تنوع زیستی در جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه را به دنبال داشت.